Οι ξένοι επενδυτές ήρθαν στη Αθήνα αλλά η κυβέρνηση τους αγνόησε...

Πηγή: Καθημερινή

Η μαρτυρία του εκδότη του περιοδικού Forbes που βρέθηκε προ ημερών στο Σύνταγμα

Σε άρθρο-καταπέλτη με τίτλο «Για ποιον χτυπά η ελληνική καμπάνα», ο εκδότης του περιοδικού Forbes, Στιβ Φορμπς, καταφέρεται κατά της ελληνικής κυβέρνησης και της νοοτροπίας των συμπατριωτών μας, που καταδίκασαν τη χώρα σε «δημοσιονομική και πολιτική χρεοκοπία».

«Γιατί η Ελλάδα είναι τέτοιο φρενοκομείο; Ποιες οι επιπτώσεις για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ», γράφει ο Στιβ Φορμπς, για να συνεχίσει: «Συμμετείχα πρόσφατα στο Greek Power Summit 2011 στην Αθήνα με θέμα την ανοικοδόμηση της Ελλάδας. 

Το παρακάτω περιστατικό υπογραμμίζει πόσο ανίδεη και ανεύθυνη έχει καταστεί η ελληνική κυβέρνηση. Παρότι το συνέδριο συγκέντρωσε στελέχη επιχειρήσεων και πιστωτικών οργανισμών ελληνικής καταγωγής από όλο τον κόσμο, η κυβέρνηση επέλεξε να τους αγνοήσει πλήρως. Η παρουσία του Πολωνού υφυπουργού Οικονομίας Κρίστοφ Βάλεντσακ, αρμόδιου για την επιτυχή αποκρατικοποίηση 500 επιχειρήσεων, η εμπειρία του οποίου θα ήταν ανεκτίμητη για την Αθήνα, δεν προσέλκυσε ούτε έναν Ελληνα κυβερνητικό παράγοντα. Ο Βάλεντσακ με ρώτησε: “Γιατί δεν υπάρχει ούτε ένα κυβερνητικό στέλεχος;» Αυτός είναι ο λόγος που η Ελλάδα καταρρέει.

Δυστυχώς, η στείρα και αμυντική στάση της ελληνικής κυβέρνησης αντικατοπτρίζει τον τρόπο σκέψης της πλειοψηφίας του πληθυσμού. Κάθε βράδυ η πλατεία Συντάγματος, όπου διέμενα, γεμίζει διαδηλωτές, με σύνθημα «Κλέφτες! Κλέφτες!» Η οργή τους, όμως, δεν οφείλεται στην εγκληματική δημοσιονομική πολιτική των κυβερνώντων, αλλά στην απαίτηση των δανειστών τους για νέες θυσίες και αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές.

Το πρώτο βράδυ του συνεδρίου, η αστυνομία αναγκάστηκε να δημιουργήσει ζώνη ασφαλείας γύρω από την είσοδο του ξενοδοχείου, καθώς οι διαδηλωτές είχαν πληροφορηθεί ότι υπουργός της κυβέρνησης θα δειπνούσε μαζί μας. Η πολιτική ατμόσφαιρα έχει δηλητηριαστεί σε τέτοιο βαθμό, που κάθε αναγνωρίσιμος πολιτικός κινδυνεύει με προπηλακισμό.

Τη δεύτερη ημέρα του συμποσίου, το Σύνταγμα γέμισε από χιλιάδες διαδηλωτές και αστυνομικούς. Κατά τη διάρκεια των εργασιών, βλήματα δακρυγόνων προσγειώνονταν στον τοίχο του κτιρίου, ενώ κάποια από αυτά προσγειώθηκαν στον προθάλαμο. Το ευγενέστατο προσωπικό μας προμήθευσε με βρεγμένες πετσέτες, για να αποφύγουμε την ασφυξία.

Τα θεμελιώδη προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, όπως οι ισχυρές συντεχνίες, η ενδημική διαφθορά και η ακαμψία της αγοράς εργασίας θα έπρεπε, όμως, να πείσουν τους πιστωτές της χώρας για την ανάγκη επιβολής αυστηρών όρων με στόχο τη ριζική αναδιάρθρωση της οικονομίας.

Οι Ελληνες κατηγορούνται -δικαίως- για φοροδιαφυγή. Αλλα κράτη της περιοχής, που αντιμετώπισαν το ίδιο πρόβλημα προτίμησαν να καταργήσουν τους ξεπερασμένους φορολογικούς τους κώδικες, για να τους αντικαταστήσουν με εύκολα εισπρακτέο ενιαίο φορολογικό συντελεστή.

Ολοι θα πρέπει επίσης να πάψουν να προσποιούνται ότι το ελληνικό χρέος δεν χρήζει αναδιάρθρωσης, όπως αποδεικνύει και το προηγούμενο της Λατινικής Αμερικής τις δεκαετίες του 1980 και 1990. Εάν κάτι τέτοιο γίνει σωστά, το τραπεζικό σύστημα δεν θα κινδυνεύσει.

Το συμπέρασμα είναι ότι η λιτότητα από μόνη της δεν θα αποφέρει πολιτικούς ή οικονομικούς καρπούς. Οι περικοπές πρέπει να συνοδεύονται από φορολογική μεταρρύθμιση, διαρθρωτικές αλλαγές που θα ευνοούν την ανάπτυξη και τέλος, από αναδιάρθρωση του χρέους. Η ελλιπής διακυβέρνηση της Ελλάδας μπορεί να αποτελεί ακραίο παράδειγμα, η ελληνική ασθένεια αποδείχθηκε ικανή να μολύνει, όμως, τους ηγέτες όλων των ανεπτυγμένων κρατών.