Καμία επιστράτευση, δυο ημέρες μετά...

Ούτε ένας οδηγός Δημόσιας Χρήσης φορτηγού ή βυτιοφόρου δεν έχει επιστρέψει στα καθήκοντά του, παρότι έχουν παρέλθει περίπου 40 ώρες από την απόφαση για πολιτική επιστράτευση των απεργών.

Ομολογουμένως, η επίταξη είναι η έσχατη λύση μίας κυβέρνησης, όταν όλα έχουν τελειώσει. Ακόμη όμως, και στην περίπτωση αυτή, το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης, που έχει υιοθετηθεί μόλις έξι φορές από το 1979, έφερε μηδενικά αποτελέσματα.

 

Έτσι αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ένα θέατρο παραλόγου. Η πλειονότητα των ιδιοκτητών Δ.Χ. φορτηγών και βυτιοφόρων έχει παραλάβει το φύλλο πορείας, κανένα ωστόσο, όχημα δεν έχει βγει στους δρόμους. 

Όπως λένε χαρακτηριστικά οι οδηγοί, χωρίς επιχειρησιακό σχέδιο δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν μεταφορές και άλλωστε «ποιος επιτάσσει ποιον;»

Υπακούοντας λοιπόν και στην «συντεχνιακή πειθαρχία» οι συνδικαλιστές παραδίδουν στην υπηρεσία της πολιτείας τα οχήματά τους και προχωρούν με τον τρόπο αυτό σε «λευκή απεργία».

Την ίδια στιγμή, μοναδική σανίδα σωτηρίας για την αγορά είναι τα φορτηγά και βυτιοφόρα Ιδιωτικής Χρήσης, ο αριθμός των οποίων βέβαια δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες.

Πλέον όλα τα φώτα είναι στραμμένα στην συνέλευση των Σωματείων των μεταφορέων που θα πραγματοποιηθεί σήμερα το μεσημέρι. Εκεί οι συνδικαλιστές θα εξετάσουν όλα τα δεδομένα, όπως διαμορφώθηκαν και μετά από τις χθεσινές μαραθώνιες διαπραγματεύσεις με τον υπουργό Υποδομών, Δημήτρη Ρέππα.

Εάν αποφασίσουν να λύσουν την απεργία τους, εξάγεται ένα πολύτιμο συμπέρασμα χρήσιμο ίσως για μελλοντική διαχείριση αντίστοιχων κρίσεων.

Ότι ο εφ’ όλης της ύλης διάλογος λειτουργεί καίρια και αποτελεσματικότερα, σε σχέση με το έσχατο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης.

Πηγή: Capital