Οι συμπληρωματικές καλύψεις στην πραγματικότητα είναι
οι επεκτάσεις των βασικών καλύψεων. Έρχονται να καλύψουν κενά και
δημιουργούνται μέσα από τη διαρκή διαδικασία εύρεσης και κάλυψης αναγκών
του marketing.
Είναι λογικό να υπάρχουν σε όλους του κλάδους και τομείς αφού οι βασικές καλύψεις αφήνουν πάντοτε περιθώρια. Στις γενικές ασφαλίσεις εμφανίζονται τη δεκαετία του 80 αρχικά στον κλάδο αυτοκινήτου και αποκτούν σιγά - σιγά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία.
Στην αρχή δεν γίνονται δεκτές με ενθουσιασμό αφού έχουν τον χαρακτήρα του «καπέλου» όμως με τον καιρό αποκτούν τη θέση τους στη συνείδηση του καταναλωτή που αναγνωρίζει την χρησιμότητας τους.
Αποτελούν πλέον τα συνθετικά κομμάτια των πολυασφαλιστηρίων (πακέτων) που στην πραγματικότητα επιδιώκουν να καλύψουν πιθανούς και λιγότερο πιθανούς κινδύνους με ρεαλιστικό τρόπο και ικανοποιητικά όρια καλύψεων σε πολύ χαμηλή τιμή.
Θεωρώ ότι η σημασία τους είναι πολύ μεγάλη και καταδεικνύει σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό την ικανότητα μιας ασφαλιστικής εταιρίας να μελετά καθημερινά τις εξελίξεις στην κοινωνία των κινδύνων ώστε να ανταποκρίνεται άμεσα και ουσιαστικά με αντίστοιχες συμπληρωματικές καλύψεις.
Επίσης στην κατηγορία των συμπληρωματικών καλύψεων πρέπει να βάλουμε και τα λεγόμενα συμπληρωματικά ή ομοειδή προϊόντα όπως π.χ η Οδική Βοήθεια, η Τεχνική Βοήθεια κ.α που σαφώς βελτιώνουν τη χρηστικότητα των ασφαλιστικών προϊόντων ολοκληρώνοντας τα.
Η εποχή που κάποιος αγόραζε ότι του προσέφεραν έχει περάσει. Ο ασφαλισμένος πρέπει να τις επιλέξει μόνο αν τις χρειάζεται. Όμως συνήθως τώρα πια τις αγοράζει υποχρεωτικά μέσα από τα πακέτα. Τα ασφάλιστρα τους είναι πιο χαμηλά από την αξία τους λόγω κυρίως του έντονου ανταγωνισμού.
Επικρατεί μια φιλοσοφία που θέλει τα ασφάλιστρα των συμπληρωματικών καλύψεων αρκετά χαμηλά ώστε να συμπιεστεί το τελικό κόστος του πακέτου και να τις αγοράσει ο υποψήφιος πελάτης πιο εύκολα και δίχως δεύτερη σκέψη.
Ο ασφαλισμένος έχει πλέον τη δυνατότητα να επιλέξει αυτό που του ταιριάζει μέσα από τα πολλά εναλλακτικά πακέτα ασφάλισης. Δεν θα μπορούσαν να ενταχθούν στα πλαίσια της βασικής ασφάλειας γιατί τα πακέτα σχεδιάζονται με βάση κάποια target group και βέβαια δεν αφορούν όλους.
Σίγουρα κάποιες φορές ο καταναλωτής αγοράζει και κάτι που δεν χρειάζεται ή του είναι λιγότερο απαραίτητο. Αν ψάξει βέβαια κανείς την κοστολόγηση θα διαπιστώσει ότι αυτές οι λιγότερο χρήσιμες καλύψεις η δίδονται δωρεάν ή δίδονται με συμβολικό ασφάλιστρο.
Σε κάθε περίπτωση η ελεύθερη τιμολόγηση στην κατ’ επιλογή προσθήκη συμπληρωματικών κινδύνων θα ήταν σίγουρα πολύ πιο ακριβή επιλογή και αυτό γιατί η ασφαλιστική εταιρεία δεν έχει το δικαίωμα της αντεπιλογής. Έγκειται βεβαίως και στη σχεδιαστική φιλοσοφία της κάθε εταιρείας η αποτελεσματικότητα ενός πακέτου.
Υπάρχουν δηλαδή πακέτα πραγματικά χρήσιμα και ολοκληρωμένα και πακέτα που αν τα αναλύσεις από την άποψη των όρων ασφάλισης, των εξαιρέσεων, τον ορίων κάλυψης και των απαλλαγών θα διαπιστώσεις ότι είναι πολύ κακοσχεδιασμένα και αναποτελεσματικά. Το βασικό στον σχεδιασμό πακέτων είναι να αναγνωρίσει το ασφαλιστικό marketing της εταιρίας τα σωστά προφίλ αγοραστών και να σχεδιάσει φυσικά ανάλογα λειτουργικά προϊόντα-πακέτα.
Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι ο ανταγωνισμός έχει οδηγήσει τα πακέτα σε ένα εξαιρετικό επίπεδο από πλευράς καλύψεων, με ικανοποιητικά όρια και όρους θα λέγαμε φιλικούς και βεβαίως σε πολύ χαμηλό ασφάλιστρο.
Αυτή ήταν η αρχική εκτίμηση για τις περισσότερες από τις συμπληρωματικές καλύψεις. Ότι θα ήταν και θα είναι περισσότερο κερδοφόρες, Στη πορεία όμως πολλές από αυτές π.χ στον κλάδο αυτοκινήτου η θραύση κρυστάλλων, αποδείχτηκαν εξαιρετικά ζημιογόνες. Θα λέγαμε ότι και για τις συμπληρωματικές παροχές ισχύει ότι ισχύει στη γενικότερη ασφαλιστική θεωρία.
Η λογική της αβεβαιότητας στο πως θα εξελιχθούν στη πράξη τα πράγματα. Βεβαίως η στατιστική ανάλυση είναι ο θεμελιώδεις άξονας πάνω στον οποίο χτίζονται οι καλύψεις αλλά πολύ συχνά οι εξελίξεις που έρχονται διαφοροποιούν κατά πολύ τις προβλέψεις μας.
Στις ασφαλίσεις ζωής είναι γνωστό ότι αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι. Ισως και το 50%. Στις γενικές ασφαλίσεις έχουν ένα πολύ μικρότερο κυρίως της χαμηλής απόδοσης που έχουν οι λοιποί κλάδοι και τα retail προϊόντα ακόμη στην ελληνική αγορά. Τα δίκτυα πωλήσεων με τον καιρό ανταποκρίνονται ολοένα και περισσότερο κυρίως στη προώθηση των πακέτων που σαφέστατα αποτελούν ολοκληρωμένες λύσεις για τους πελάτες προσφέρουν και υψηλότερες προμήθειες.
Είναι λογικό να υπάρχουν σε όλους του κλάδους και τομείς αφού οι βασικές καλύψεις αφήνουν πάντοτε περιθώρια. Στις γενικές ασφαλίσεις εμφανίζονται τη δεκαετία του 80 αρχικά στον κλάδο αυτοκινήτου και αποκτούν σιγά - σιγά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία.
Στην αρχή δεν γίνονται δεκτές με ενθουσιασμό αφού έχουν τον χαρακτήρα του «καπέλου» όμως με τον καιρό αποκτούν τη θέση τους στη συνείδηση του καταναλωτή που αναγνωρίζει την χρησιμότητας τους.
Αποτελούν πλέον τα συνθετικά κομμάτια των πολυασφαλιστηρίων (πακέτων) που στην πραγματικότητα επιδιώκουν να καλύψουν πιθανούς και λιγότερο πιθανούς κινδύνους με ρεαλιστικό τρόπο και ικανοποιητικά όρια καλύψεων σε πολύ χαμηλή τιμή.
Θεωρώ ότι η σημασία τους είναι πολύ μεγάλη και καταδεικνύει σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό την ικανότητα μιας ασφαλιστικής εταιρίας να μελετά καθημερινά τις εξελίξεις στην κοινωνία των κινδύνων ώστε να ανταποκρίνεται άμεσα και ουσιαστικά με αντίστοιχες συμπληρωματικές καλύψεις.
Επίσης στην κατηγορία των συμπληρωματικών καλύψεων πρέπει να βάλουμε και τα λεγόμενα συμπληρωματικά ή ομοειδή προϊόντα όπως π.χ η Οδική Βοήθεια, η Τεχνική Βοήθεια κ.α που σαφώς βελτιώνουν τη χρηστικότητα των ασφαλιστικών προϊόντων ολοκληρώνοντας τα.
Η εποχή που κάποιος αγόραζε ότι του προσέφεραν έχει περάσει. Ο ασφαλισμένος πρέπει να τις επιλέξει μόνο αν τις χρειάζεται. Όμως συνήθως τώρα πια τις αγοράζει υποχρεωτικά μέσα από τα πακέτα. Τα ασφάλιστρα τους είναι πιο χαμηλά από την αξία τους λόγω κυρίως του έντονου ανταγωνισμού.
Επικρατεί μια φιλοσοφία που θέλει τα ασφάλιστρα των συμπληρωματικών καλύψεων αρκετά χαμηλά ώστε να συμπιεστεί το τελικό κόστος του πακέτου και να τις αγοράσει ο υποψήφιος πελάτης πιο εύκολα και δίχως δεύτερη σκέψη.
Ο ασφαλισμένος έχει πλέον τη δυνατότητα να επιλέξει αυτό που του ταιριάζει μέσα από τα πολλά εναλλακτικά πακέτα ασφάλισης. Δεν θα μπορούσαν να ενταχθούν στα πλαίσια της βασικής ασφάλειας γιατί τα πακέτα σχεδιάζονται με βάση κάποια target group και βέβαια δεν αφορούν όλους.
Σίγουρα κάποιες φορές ο καταναλωτής αγοράζει και κάτι που δεν χρειάζεται ή του είναι λιγότερο απαραίτητο. Αν ψάξει βέβαια κανείς την κοστολόγηση θα διαπιστώσει ότι αυτές οι λιγότερο χρήσιμες καλύψεις η δίδονται δωρεάν ή δίδονται με συμβολικό ασφάλιστρο.
Σε κάθε περίπτωση η ελεύθερη τιμολόγηση στην κατ’ επιλογή προσθήκη συμπληρωματικών κινδύνων θα ήταν σίγουρα πολύ πιο ακριβή επιλογή και αυτό γιατί η ασφαλιστική εταιρεία δεν έχει το δικαίωμα της αντεπιλογής. Έγκειται βεβαίως και στη σχεδιαστική φιλοσοφία της κάθε εταιρείας η αποτελεσματικότητα ενός πακέτου.
Υπάρχουν δηλαδή πακέτα πραγματικά χρήσιμα και ολοκληρωμένα και πακέτα που αν τα αναλύσεις από την άποψη των όρων ασφάλισης, των εξαιρέσεων, τον ορίων κάλυψης και των απαλλαγών θα διαπιστώσεις ότι είναι πολύ κακοσχεδιασμένα και αναποτελεσματικά. Το βασικό στον σχεδιασμό πακέτων είναι να αναγνωρίσει το ασφαλιστικό marketing της εταιρίας τα σωστά προφίλ αγοραστών και να σχεδιάσει φυσικά ανάλογα λειτουργικά προϊόντα-πακέτα.
Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι ο ανταγωνισμός έχει οδηγήσει τα πακέτα σε ένα εξαιρετικό επίπεδο από πλευράς καλύψεων, με ικανοποιητικά όρια και όρους θα λέγαμε φιλικούς και βεβαίως σε πολύ χαμηλό ασφάλιστρο.
Αυτή ήταν η αρχική εκτίμηση για τις περισσότερες από τις συμπληρωματικές καλύψεις. Ότι θα ήταν και θα είναι περισσότερο κερδοφόρες, Στη πορεία όμως πολλές από αυτές π.χ στον κλάδο αυτοκινήτου η θραύση κρυστάλλων, αποδείχτηκαν εξαιρετικά ζημιογόνες. Θα λέγαμε ότι και για τις συμπληρωματικές παροχές ισχύει ότι ισχύει στη γενικότερη ασφαλιστική θεωρία.
Η λογική της αβεβαιότητας στο πως θα εξελιχθούν στη πράξη τα πράγματα. Βεβαίως η στατιστική ανάλυση είναι ο θεμελιώδεις άξονας πάνω στον οποίο χτίζονται οι καλύψεις αλλά πολύ συχνά οι εξελίξεις που έρχονται διαφοροποιούν κατά πολύ τις προβλέψεις μας.
Στις ασφαλίσεις ζωής είναι γνωστό ότι αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι. Ισως και το 50%. Στις γενικές ασφαλίσεις έχουν ένα πολύ μικρότερο κυρίως της χαμηλής απόδοσης που έχουν οι λοιποί κλάδοι και τα retail προϊόντα ακόμη στην ελληνική αγορά. Τα δίκτυα πωλήσεων με τον καιρό ανταποκρίνονται ολοένα και περισσότερο κυρίως στη προώθηση των πακέτων που σαφέστατα αποτελούν ολοκληρωμένες λύσεις για τους πελάτες προσφέρουν και υψηλότερες προμήθειες.
Πηγή: Insuranceworld
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου