Συνεχίζονται οι πιέσεις για μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα

Συνεχίζονται οι πιέσεις προς την Ελλάδα για μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Εχθές, με νέες δηλώσεις του στο τηλεοπτικό δίκτυο «Euronews», ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Dominique Strauss Kahn, αφού δήλωσε πως η μείωση μισθών είναι ένα πολύ επώδυνο μέτρο, συμπλήρωσε πως αποτελεί τον μόνο τρόπο για να μπορέσει η Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική και να μπορεί πάλι να πουλάει τα προϊόντα της. 

Οι πιέσεις αυτές, δεν απέχουν πολύ από τις δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης έναντι των πιστωτών μας, οι οποίες με τη σειρά τους, δεν  αφήνουν κανένα περιθώριο «ευελιξίας» στους χειρισμούς του υπουργείου Εργασίας. 


Οι δράσεις που καλείται να ολοκληρώσει η χώρα μας, εντός δεσμευτικού και ασφυκτικού χρονοδιαγράμματος (μέχρι το τέλος του χρόνου)  αφορούν μεταξύ άλλων, την έμμεση αλλά ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση των μισθών, την περικοπή ακόμη και του επιδόματος ανεργίας, καθώς επίσης και τη θέσπιση δυνατότητας για μισθούς κατώτερους ακόμη και των κατώτατων. 

Παρά την υπαναχώρηση της τελευταίας στιγμής, έχει ήδη προεξοφληθεί ότι το όριο των ομαδικών απολύσεων θα αυξηθεί από 2% σε τουλάχιστον 4% για τις επιχειρήσεις που απασχολούν άνω των 200 ατόμων, ενώ δραματικές αναμένονται οι περικοπές στις αποζημιώσεις. 

Οι αποζημιώσεις πρέπει να μειωθούν, ώστε εργάτες και υπάλληλοι (blue and white collar workers), να λαμβάνουν ποσά που θα υπολογίζονται με τον ίδιο τρόπο, προβλέπει το μνημόνιο οικονομικής και χρηματοπιστωτικής πολιτικής που έχει ήδη υπογράψει με τους δανειστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου η κυβέρνηση κι ενέκρινε το ελληνικό κοινοβούλιο. 

Στο νόμο που θέτει σε εφαρμογή το μηχανισμό στήριξης υιοθετούνται μέτρα που θεσπίζουν ελάχιστο μισθό κοντά στα 590 ευρώ, κατώτερο κατά 20% του κατώτατου (740 ευρώ μικτά, σύμφωνα  με την τελευταία Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας) για ειδικές ομάδες ανέργων, όπως είναι οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας και οι άνεργοι μέχρι 24 ετών.

Όμως, προκειμένου να μην μειωθεί το εισόδημα (όχι ο θεσμικά κατοχυρωμένος μισθός)  προβλέπεται η αναπλήρωσή του από τον ΟΑΕΔ, μέσω της επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών. Και αυτό το πρόγραμμα δεν κοστίζει τίποτα στον Οργανισμό, αφού απλώς θα σβηστεί ένα ακόμη μέρος από τα τεράστια χρέη του ΙΚΑ προς τον ΟΑΕΔ. 

Παράλληλα, ορίζεται πως οι επιχειρησιακές συμβάσεις αποδεσμεύονται από τις κλαδικές κι αυτές από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ). Έτσι, οι αυξήσεις της ΕΓΣΣΕ δεν θα αποτελούν «μπούσουλα» για τις υπόλοιπες συμβάσεις, στις οποίες το ύψος των μισθών θα καθορίζεται αυτόνομα.  Στο μνημόνιο, που είναι πολύ πιο αποκαλυπτικό από τις δηλώσεις των συναρμόδιων υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, υπάρχει δέσμευση για ευθεία παρέμβαση στις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις, αφού προβλέπεται ρητά ότι τόσο οι κατώτατοι μισθοί θα παραμείνουν αμετάβλητοι σε ονομαστική αξία, δηλαδή παγωμένοι, για τουλάχιστον 3 χρόνια. 

Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις υπονομεύονται, αν όχι καταργούνται,  κι από τη δέσμευση για αλλαγή στον τρόπο προσφυγής στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ). Σύμφωνα με πληροφορίες, με Προεδρικό Διάταγμα θα προβλέπεται ότι για να παρέμβει ο Οργανισμός, προκειμένου να υπάρξει υπογραφή Σύμβασης, θα πρέπει να προσφύγουν σε αυτόν και οι δύο πλευρές. Στην περίπτωση δηλαδή που οι διαπραγματεύσεις δεν οδηγήσουν σε συμφωνία, μπορεί απλώς να μην εφαρμόζεται νέα σύμβαση εργασίας, είτε πρόκειται για μεμονωμένη επιχείρηση, είτε για ομοεπαγγελματική ή κλαδική σύμβαση.

Η παρέμβαση στις αυξήσεις που δίνονται βάσει των συλλογικών συμβάσεων, θα επιχειρηθεί και μέσα από την ενεργοποίηση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης. Κάτι που περιγράφεται άλλωστε στο μνημόνιο, μέσα από τη δέσμευση για «αναθεώρηση του συστήματος διαπραγματεύσεων των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών συμφώνων απασχόλησης, με στόχο την αύξηση μισθών, σε κατώτερο των κλαδικών συμβάσεων επίπεδο». 

Μια ακόμη «δράση» που περιγράφεται ως προϋπόθεση δανειοδότησης της χώρας, από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου.  Συγκεκριμένα, καταγράφεται η δέσμευση για «εφαρμογή μεταβλητών απολαβών, ώστε οι μισθοί να αντικατοπτρίζουν την παραγωγικότητα σε επίπεδο επιχείρησης. Η δράση αυτή έρχεται να «κουμπώσει» με τις πληροφορίες των προηγούμενων εβδομάδων, βάσει των οποίων δώρα εορτών κι επιδόματα άδειας στον ιδιωτικό τομέα θα μετατρέπονταν σε πριμ παραγωγικότητας. 

Καθώς στόχος των δράσεων – παρεμβάσεων στην αγορά εργασίας τίθενται τόσο η εναρμόνιση με τη μείωση των μισθών του δημόσιου τομέα, όσο κυρίως, η συγκράτηση – μείωση του κόστους εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται για μείωση της αμοιβής των υπερωριών αλλά και διευθέτηση, μέσα από την εισαγωγή υπολογισμού του χρόνου εργασίας σε ετήσια βάση.

Πηγή: Capital