Χαλάλι... τα 155 «Ναι» στη φράου Μέρκελ

Πηγή: Kαθημερινή

Είναι, όντως, τραγικά κυνικό να βλέπει κανείς τις σκηνές στα ξένα τηλεοπτικά δίκτυα τη στιγμή που η Αγκελα Μέρκελ, μιλώντας σε κομματική εκδήλωση, ξεσπάει σε αλαλαγμούς χαράς μόλις ενημερώθηκε για τα 155 «ναι». 

Η καγκελάριος της Γερμανίας χαιρέτισε την έγκριση από τους 154 Πασόκους -και της μιας που έδωσε στη Ν.Δ. την ευκαιρία να απαλλαγεί- του Μεσοπρόθεσμου. Τι σημασία έχει αν κάηκε η καρδιά της Αθήνας και αν οι πληγές της ελληνικής κοινωνίας θα ματώσουν πιο βαθιά με τα μέτρα λιτότητας, οι ενθουσιαστικοί αλαλαγμοί της «Σιδηράς Φράου» θα παραμείνουν ανεξίτηλοι.

Τα «γενναία, όσο και αναγκαία», όπως τα χαρακτήρισε η φράου Μέρκελ, απάνθρωπα μέτρα λιτότητας και οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις του Μεσοπρόθεσμου, αγγίζουν τα όρια μεταξύ πραγματισμού και άθλιου καιροσκοπισμού. Αλλά δεν είναι ακόμη -δήθεν- σαφές αν έχει απολύτως κατασταλαγμένη ιδέα το πώς η κυβέρνηση Παπανδρέου θα τα εφαρμόσει... Απλώς θα προσαρμόσει την πραγματικότητα στο τι συμφέρει το ΠΑΣΚΟΚιστάν. Το πακέτο θυσιών άνευ προηγουμένου θα εφορμοστεί για τους αδύναμους της ελληνικής κοινωνίας.

Η 5η δόση και η λοιπή... οικονομική βοήθεια που δίδεται, απαιτεί επώδυνες θυσίες για τον πληθυσμό μέσα στα επόμενα χρόνια, γράφουν οι ξένες πένες. Ενώ ο διάσημος αρθρογράφος των Financial Times Βόλφγκανγκ Μίνχαου έχει χαρακτηρίσει «οικονομικό βανδαλισμό» τα μέτρα στη σπουδαία ανάλυση της Δευτέρας. Η επιχειρούμενη δημοσιονομική προσαρμογή θα βαθύνει την ήδη βαθιά ύφεση.

Η Αγκελα Μέρκελ ποτέ δεν ήταν (ούτε θα είναι) διατεθειμένη να παράσχει στην Ελλάδα την ουσιαστική στήριξη που απαιτείται σπαρακτικά πλέον από τη χώρα μας για να αντιμετωπιστεί η εφιαλτική δημοσιονομική κρίση. Η «Σιδηρά φράου» αποδεικνύεται πρόθυμη να θυσιάσει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος προς χάριν των μικρών κομματικών της συμφερόντων. Η Αγκελα Μέρκελ έχει βέβαια να λογοδοτήσει στους ψηφοφόρους της και στους Φιλελεύθερους Δημοκράτες που συμμετέχουν στην κυβερνητική συμμαχία.

Η «Σιδηρά φράου» δεν θα μπορούσε να δείξει αλληλεγγύη καθώς φανέρωσε –με την αντίδρασή της στην ελληνική κρίση– ότι αντιμετωπίζει τις εξελίξεις με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξυπηρετούν στο τέλος μόνο τους δικούς της σκοπούς. Αδιαμφισβήτητο το δικαίωμα της Γερμανίας να ενεργήσει κατά το εθνικό της συμφέρον. Κατά την άσκηση, ωστόσο, αυτού του δικαιώματος, η Γερμανία υπονομεύει την ηγετική της θέση στο ευρωπαϊκό σύστημα, διότι η ηγεσία σε οποιοδήποτε επίπεδο προϋποθέτει ευελιξία, και ίσως θυσίες.

Φυσικά, η ελληνική κρίση έδρασε ολίγον -και όχι όπως προπαγανδίζεται- αποσταθεροποιητικά για το ευρώ. Εξίσου αποσταθεροποιητική, ωστόσο, είναι και η γερμανική τακτική της υπερσυσσώρευσης και της χαμηλής κατανάλωσης. Πρόκειται για δύο χρόνια προβλήματα, τα οποία η Ευρωζώνη δεν είχε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει. Αλλά και να τεθεί ως ζήτημα ο ρόλος του ίδιου του Βερολίνου στις οικονομικές ανισορροπίες της Ευρωζώνης, τον οποίο οι Γερμανοί πολιτικοί αρνούνται σύσσωμοι. Σύμφωνα με την Ουλρίκε Γκέροτ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, «αυτό θα οδηγήσει τελικά σε μια καθόλου εξευγενισμένη γερμανική πολιτική και οικονομική ηγεμονία. Επί σειρά ετών, διοικούσαμε την Ευρώπη από τα παρασκήνια, είχαμε όμως παραδώσει το προσκήνιο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στη Γαλλία και στις μικρότερες χώρες».

Τέλος, μετά τη λήξη της ομιλίας του κ. Παπανδρέου, ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς έκανε μια σύντομη παρέμβαση: «Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη του πρωθυπουργού να απευθυνθεί στην κοινοβουλευτική του ομάδα. Οφείλω όμως να του απαντήσω, πως αυτή τη στιγμή, δεν κρίνεται αν θα καταρρεύσουμε ή όχι, αλλά αν θα κάνουμε ένα ακόμη μοιραίο βήμα προς την τελική κατάρρευση της οικονομίας - την κοινωνική και πολιτική κατάρρευση. Και η πολιτική κατάρρευση θα είναι η δική σας», ανέφερε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.

Και μετά τη δραματοποιημένη μπλόφα για κυβέρνηση εθνικής ενότητας και τον κίβδηλο ανασχηματισμό, πέρασε στη Βουλή το «βρώμικο» πακέτο του Μεσοπρόθεσμου με τα 155 «Ναι». H Eλλάδα των εκατομμυρίων ανέργων ασφυκτιά και το κράτος πρόνοιας κατεδαφίζεται χωρίς έλεος. Τρίζουν συνειδήσεις, αξίες, ζωές... Αλλά διασώθηκε πρόσκαιρα ο κ. Παπανδρέου, όχι η χώρα.