Πηγή:Το Βήμα
Πρώην πρεσβευτής της Γερμανίας στην Αθήνα διαψεύδει τα περί
τεμπελιάς
Επιστολή του πρώην πρεσβευτή της Γερμανίας στην Ελλάδα Βόλφγκανγκ Σούλτχαϊς με τίτλο «Το ελληνικό σύστημα είναι απλώς μαραμένο» δημοσιεύει την Πέμπτη η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Παρατίθεται το πλήρες κείμενο της επιστολής:
Δεν μπορώ παρά μόνο να συμφωνήσω με το άρθρο “Αυξανόμενη δυσθυμία” του Klaus Dieter Frankenberger στο φύλλο της εφημερίδας σας από 26 Μαΐου. Πρέπει να συγκρατήσει κανείς επιπροσθέτως ότι, σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ που διενεργήθηκε πριν την οικονομική κρίση, οι Έλληνες εργάζονται τις περισσότερες ώρες στην Ευρώπη. Μπορεί οι εργατοώρες αυτές να είναι εν μέρει “στα χαρτιά” - όμως, οι Έλληνες έχουν συχνά δύο έως τρεις δουλειές για να συντηρούν την οικογένειά τους.
Στη διάρκεια της θητείας μου στην Ελλάδα επείσθην και για τα δύο. Η κατηγορία ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, είναι εσφαλμένη. Αυτό που ισχύει είναι πως ολόκληρο το σύστημα είναι εξαντλημένο κι ότι οι Έλληνες δεν έχουν τη σχέση που έχουμε εμείς προς το κράτος (κάτι που εμείς είχαμε σε υπερβολικό βαθμό κατά το παρελθόν).
Είναι όμως αξιοσημείωτο, τηρουμένων των αναλογιών με πόση, ηρεμία ο ελληνικός πληθυσμός - και παρόλα τα λόγια του αέρα και η αντιπολίτευση - συμμετέχει στην πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης. Οι απεργίες, ακόμα και οι γενικές απεργίες, βρίσκονταν ανέκαθεν στην ημερήσια διάταξη στην Ελλάδα και δε θα έπρεπε να τις υπερτιμά κανείς. Όποιος εκφράζεται υποτιμητικά για τους Έλληνες, ας φανταστεί τι θα έκαναν οι Γερμανοί δημόσιοι υπάλληλοι (και το συνδικάτο τους Verdi), εάν υφίσταντο περικοπές των αποδοχών τους έως και 30%.
Οι Έλληνες των κατώτερων και κατώτατων εισοδημάτων δεν επωφελήθηκαν από τις συνθήκες των περασμένων τριών δεκαετιών. Δεν είχαν κανένα “πάρε δώσε” με προνόμια και ευεργετήματα. Οι κυβερνήσεις ήταν εκείνες που επιχειρούσαν να προσεταιριστούν πολιτική πελατεία και μελλοντικούς τους ψηφοφόρους με προνόμια και θέσεις σε δημόσιες επιχειρήσεις. Πολλοί είπαν ότι η πολιτική λιτότητας του ΠΑΣΟΚ είναι εντελώς ασυνήθης για σοσιαλιστικό κόμμα.
Το αντίθετο όμως ισχύει: οι μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησαν, όσο ατελείς κι αν είναι ακόμα, είναι βαθύτατα κοινωνικές, καθότι επιχειρούν να αλλάξουν μία νοοτροπία και μία κρατική πρακτική, οι οποίες αδίκησαν κατά το παρελθόν τις ασθενέστερες τάξεις του ελληνικού πληθυσμού.
Παρατίθεται το πλήρες κείμενο της επιστολής:
Δεν μπορώ παρά μόνο να συμφωνήσω με το άρθρο “Αυξανόμενη δυσθυμία” του Klaus Dieter Frankenberger στο φύλλο της εφημερίδας σας από 26 Μαΐου. Πρέπει να συγκρατήσει κανείς επιπροσθέτως ότι, σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ που διενεργήθηκε πριν την οικονομική κρίση, οι Έλληνες εργάζονται τις περισσότερες ώρες στην Ευρώπη. Μπορεί οι εργατοώρες αυτές να είναι εν μέρει “στα χαρτιά” - όμως, οι Έλληνες έχουν συχνά δύο έως τρεις δουλειές για να συντηρούν την οικογένειά τους.
Στη διάρκεια της θητείας μου στην Ελλάδα επείσθην και για τα δύο. Η κατηγορία ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, είναι εσφαλμένη. Αυτό που ισχύει είναι πως ολόκληρο το σύστημα είναι εξαντλημένο κι ότι οι Έλληνες δεν έχουν τη σχέση που έχουμε εμείς προς το κράτος (κάτι που εμείς είχαμε σε υπερβολικό βαθμό κατά το παρελθόν).
Είναι όμως αξιοσημείωτο, τηρουμένων των αναλογιών με πόση, ηρεμία ο ελληνικός πληθυσμός - και παρόλα τα λόγια του αέρα και η αντιπολίτευση - συμμετέχει στην πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης. Οι απεργίες, ακόμα και οι γενικές απεργίες, βρίσκονταν ανέκαθεν στην ημερήσια διάταξη στην Ελλάδα και δε θα έπρεπε να τις υπερτιμά κανείς. Όποιος εκφράζεται υποτιμητικά για τους Έλληνες, ας φανταστεί τι θα έκαναν οι Γερμανοί δημόσιοι υπάλληλοι (και το συνδικάτο τους Verdi), εάν υφίσταντο περικοπές των αποδοχών τους έως και 30%.
Οι Έλληνες των κατώτερων και κατώτατων εισοδημάτων δεν επωφελήθηκαν από τις συνθήκες των περασμένων τριών δεκαετιών. Δεν είχαν κανένα “πάρε δώσε” με προνόμια και ευεργετήματα. Οι κυβερνήσεις ήταν εκείνες που επιχειρούσαν να προσεταιριστούν πολιτική πελατεία και μελλοντικούς τους ψηφοφόρους με προνόμια και θέσεις σε δημόσιες επιχειρήσεις. Πολλοί είπαν ότι η πολιτική λιτότητας του ΠΑΣΟΚ είναι εντελώς ασυνήθης για σοσιαλιστικό κόμμα.
Το αντίθετο όμως ισχύει: οι μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησαν, όσο ατελείς κι αν είναι ακόμα, είναι βαθύτατα κοινωνικές, καθότι επιχειρούν να αλλάξουν μία νοοτροπία και μία κρατική πρακτική, οι οποίες αδίκησαν κατά το παρελθόν τις ασθενέστερες τάξεις του ελληνικού πληθυσμού.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου