Εξαίρεση στον κανόνα της ύφεσης αποτελούν οι φαρμακευτικές εταιρείες

Αύξηση πωλήσεων κατά 7,1% παρουσίασαν το 2009 οι 350 φαρμακευτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα με τα προ φόρων κέρδη να ενισχύονται κατά 3,4%. Από την άλλη πλευρά, ο κλάδος αντιμετωπίζει σειρά προβλημάτων που οφείλονται στις συνεχείς αλλαγές στο ρυθμιστικό πλαίσιο λειτουργίας των εταιρειών.

Αυτά προκύπτουν από την πρόσφατη μελέτη της Hellastat για τον κλάδο των φαρμακευτικών εταιρειών, οι οποίες παράγουν ή διακινούν περισσότερα από 6.500 φαρμακευτικά σκευάσματα και απασχολούν 15.000 εργαζομένους.

Το 2009 η αξία της εγχώριας αγοράς ανήλθε σε 5,85 δισ. ευρώ, ενισχυμένη κατά 4,8% από το προηγούμενο έτος. Συνολικά την περίοδο 2000-2009, η μέση μεταβολή της αγοράς ήταν 14%.

Η ανοδική τάση, όπως ερμηνεύεται στη μελέτη, οφείλεται στην ανελαστικότητα της ζήτησης των φαρμάκων ως προς την τιμή, τη γήρανση του πληθυσμού και στο αρνητικό προφίλ υγείας των Ελλήνων (π.χ. κάπνισμα, παχυσαρκία).

Οι επιχειρήσεις διακρίνονται στις θυγατρικές των μεγαλύτερων φαρμακοβιομηχανιών παγκοσμίως, στις εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες και στους εγχώριους αντιπροσώπους των ξένων φαρμακευτικών οίκων. Οι πρώτες επικεντρώνονται στη διάθεση των φαρμακευτικών σκευασμάτων που εισάγουν από τις εταιρείες του ομίλου στον οποίο ανήκουν και εξαρτώνται σε υψηλό βαθμό από τις επιχειρηματικές και στρατηγικές κινήσεις των μητρικών τους. Αντιθέτως, οι δεύτερες παράγουν κυρίως γενόσημα φάρμακα. Βασικό κανάλι διανομής των φαρμάκων είναι οι φαρμακαποθήκες και τα φαρμακεία (μερίδιο 75%). Η εγχώρια παραγωγή εκτιμάται σε 850 δισ. ευρώ περίπου για το 2009. Τέλος, η τρίτη κατηγορία διανέμει στην εγχώρια αγορά τα φαρμακευτικά σκευάσματα ξένων οίκων, έχοντας συνάψει συμβόλαια αποκλειστικής συνεργασίας μαζί τους.

Η αγορά λειτουργεί σε έντονα ασταθές ρυθμιστικό πλαίσιο, καθώς οι τιμές διάθεσης των φαρμάκων είναι καθορισμένες, όπως και τα περιθώρια κερδοφορίας στην αλυσίδα διανομής.

Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη που επιβαρύνει τα ασφαλιστικά ταμεία ανήλθε σε 5,1 δισ. το 2009 και επιδιώκεται ο περιορισμός της μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.

Οπως αναφέρεται στη μελέτη, σημαντικό πρόβλημα του κλάδου είναι οι συχνές αλλαγές στην τιμολόγηση των φαρμάκων. Αυτές οι αλλαγές ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την αύξηση των παράλληλων εξαγωγών, την απόσυρση παλαιών φαρμάκων και υποκατάστασή τους με ακριβότερα, την αδυναμία προγραμματισμού της παραγωγής και υψηλή πίεση από τους φαρμακευτικούς ομίλους σχετικά με τις ποσότητες που προωθούν στην εγχώρια αγορά. Κατά συνέπεια και οι προοπτικές του κλάδου εξαρτώνται από τις αλλαγές αυτές. Οι καθυστερήσεις και τα λάθη στα Δελτία Τιμών επιβαρύνουν επιπλέον τη λειτουργία των επιχειρήσεων.

Τα υψηλά νοσοκομειακά χρέη (σχεδόν 1 δισ. προς τα μέλη του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος εντός του 2010) και η καθυστέρηση στην αποπληρωμή τους προκαλούν προβλήματα ρευστότητας και αυξάνουν τις απαιτήσεις σε κεφάλαιο κίνησης. Τέλος, η έλλειψη μηχανοργάνωσης στον κλάδο του φαρμάκου προκαλεί σπατάλη πόρων (π.χ. πρακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού, υπερβολική και πλαστή συνταγογράφηση, απουσία ελέγχων κ.ά.).

Πηγή: Καθημερινή