13 ευκαιρίες αναγνώρισης πλασματικού χρόνου

Αλλες 13 ευχέρειες, πέραν του πραγματικού χρόνου ασφάλισης, έχουν οι εργαζόμενοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες προκειμένου να θεμελιώσουν ασφαλιστικό δικαίωμα έτσι ώστε είτε να βγουν στη σύνταξη με τα σημερινά (πιο ευνοϊκά) όρια ή, έστω, να αποφύγουν τις μεγάλες επιβαρύνσεις οι οποίες επιδρούν ανελαστικά από την περίοδο 2013-15 και μετά. 

Από αυτές τις ευχέρειες ορισμένες ισχύουν ήδη σήμερα με βάση παλαιότερες διατάξεις και αυτών μπορούν να κάνουν χρήση όσοι θεμελιώνουν μέχρι τέλους του 2010 συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Σε αυτές περιλαμβάνεται ο χρόνος της θητείας (στο 58ο έτος και στο 55ο για τα Βαρέα), ο χρόνος γονικής άδειας, από 200 ημέρες η ασθένεια και η ανεργία, η εκπαιδευτική άδεια έως 300 ημέρες, οι 17 εβδομάδες της κύησης και λοχείας.  Επιπλέον 4 χρόνια 

 

Από το 2011 και μετά οι ασφαλισμένοι έχουν την ευχέρεια αναγνώρισης επιπλέον 4 ετών (5 το 2012, 6 το 2013 και 7 το 2014) πλασματικού χρόνου. Αυτόν τον χρόνο δεν μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν όσοι κατοχύρωσαν τα παλαιά-ευνοϊκά όρια ηλικίας. Δηλαδή, δεν μπορεί κάποιος του χρόνου να συνταξιοδοτηθεί με 36 έτη ασφάλισης (εκ των οποίων 1 ή 3 έτη σπουδών) στην ηλικία των 58 ετών, ούτε μια γυναίκα με 4.500 ένσημα, εκ των οποίων 1 ή 3 έτη πλασματικός χρόνος από τη γέννηση ενός ή δύο παιδιών, αντιστοίχως, και στην ηλικία των 61 ετών. 

Για την έξοδο στη σύνταξη το 2011 σε αυτή την ηλικία (61) απαιτούνται 4.500 ένσημα πραγματικής ασφάλισης. Ωστόσο, τα πρόσθετα έτη πλασματικής ασφάλισης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατοχύρωση των ενδιάμεσων-μεταβατικών ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση, όπως για τις μητέρες με ανήλικο και 5.500 ένσημα (στο ΙΚΑ) στο 57ο με πλήρη (52ο με μειωμένη). 

Λείανση επιβαρύνσεων 

Οι νέες δυνατότητες που παρέχει το σύστημα για τη λείανση των νέων αυξημένων ορίων ηλικίας με πλασματικό χρόνο ασφάλισης αφορούν: την ασθένεια και την ανεργία (συν 100 ένσημα σε κάθε περίπτωση στα ήδη 200 που προαναφέραμε), τον χρόνο σπουδών και για έναν τίτλο (απαραίτητη η κτήση πτυχίου), τον πλασματικό χρόνο ανατροφής των παιδιών ακόμη και για τις μητέρες που τεκνοποίησαν προ του 2000 (1 έτος για το πρώτο παιδί, 2 για το δεύτερο και άλλα 2 για το τρίτο και, συνολικά, 3 για 2 παιδιά ή 5 για τρία τέκνα), τα ασφαλιστικά κενά ανάμεσα σε δύο ταμεία ως ανεργία, τον χρόνο μαθητείας και τον ανασφάλιστο χρόνο για τους ελεύθερους επαγγελματίες όπου δεν ήταν υποχρεωτική η υπαγωγή στο ΤΕΒΕ (ΟΑΕΕ). * 

Πηγή: Ελευθεροτυπία