Διαμεσολαβούντες σε ανοιχτή σύγκρουση

Με καζάνι που βράζει μοιάζει αυτήν την περίοδο ο χώρος της διαμεσολάβησης. Φορείς του χώρου έχουν μπει τις τελευταίες ημέρες σε φάση ανοιχτής σύγκρουσης με πόλεμο ανακοινώσεων σχετικά με το θέμα της δημιουργίας ομοσπονδίας.

Οι τελευταίες εξελίξεις αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου και σίγουρα δεν ήρθαν ως κεραυνός εν αιθρία. Το θέμα της δημιουργίας ομοσπονδίας που να περιλαμβάνει όλους τους φορείς, συζητείται εδώ και πολύ καιρό, χωρίς οι εμπλεκόμενες πλευρές όμως να έχουν καταφέρει να καταλήξουν σε συμφωνία.

 
Διάφοροι παράγοντες δυσκόλεψαν τις συζητήσεις και τη συνεννόηση οδηγώντας τους φορείς σε διαφορετική επιχειρηματολογία και πρακτικές. Οι εξελίξεις αυτής της «σύγκρουσης» μπορεί να γεννούν ερωτήματα τύπου: Ποιος είχε πρώτος την ιδέα; Ποιος είναι με ποιόν; Ποιος πήρε την καλύτερη πρωτοβουλία ή έκανε την καλύτερη ενέργεια προς αυτήν την κατεύθυνση; Ποιος από όλους τους φορείς έχει δίκιο και σε ποιον θα πρέπει να αναγνωριστεί το προβάδισμα σε αυτήν την υπόθεση;

Είναι αλήθεια όμως, ότι σε ευρύτερη κλίμακα, σε άλλη κατεύθυνση χρειάζεται να επικεντρωθούν οι προσπάθειες, κυρίως όσον αφορά τους δύο βασικούς ενδιαφερόμενους: Τον απλό επαγγελματία διαμεσολαβητή που παρακολουθεί αποσβολωμένος τις εξελίξεις και σε αυτόν στον οποίο κατευθύνονται και αφορούν όλες οι ενέργειες των διαμεσολαβούντων και που δεν είναι άλλος από τον πελάτη.

Οι εξελίξεις τρέχουν και παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας, ειδικά όπως όλοι αναγνωρίζουν μετά το κλείσιμο της Ασπίδας και εν όψει της Solvency ΙΙ. Εκτιμήσεις που κάνουν λόγο για συρρίκνωση, αλλαγές στους συσχετισμούς μεταξύ των εναλλακτικών δικτύων διανομής, μεγαλύτερα σχήματα, κλπ μοιάζουν αναπόφευκτες και αναμένεται να συμβούν στην πράξη.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι διαμεσολαβούντες χρειάζονται μεταξύ άλλων, όραμα, κατεύθυνση, στρατηγική, ισχυρή διαπραγματευτική δύναμη. Χρειάζεται να έχουν ισχυρή φωνή και παρουσία στις συζητήσεις με τις ασφαλιστικές εταιρείες και την πολιτεία.

Είναι προφανές, ότι ακριβώς αυτή τη στιγμή που χρειάζονται συνέργιες μεταξύ των φορέων όπως με τη δημιουργία ομοσπονδίας που θα λειτουργεί όμως ευέλικτα και αποτελεσματικά, το μόνο που αντίθετα δε χρειάζεται, είναι να βαθαίνει το χάσμα μεταξύ τους.

Το μήνυμα των χιλιάδων επαγγελματιών προς τους φορείς τους είναι: προασπίστε τα συμφέροντά μας σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο για τον κλάδο. Δώστε μας λύσεις. Η υπόθεση της Ασπίδας άφησε αποκαίδια όχι μόνον όσον αφορά τους πελάτες, αλλά και με τους διαμεσολαβούντες. Υπάρχουν εκτιμήσεις που κάνουν λόγο για μείωση ακόμα και στο μισό των επαγγελματιών στο χώρο τα επόμενα χρόνια. Κοντά σε όλα αυτά, η οικονομική κρίση μειώνει παραγωγές και εισοδήματα. Οι «στρατολογήσεις» νέων συνεργατών έχουν μειωθεί και το ζητούμενο μετατοπίζεται πλέον στην πλευρά της διατηρησιμότητας.

Τα προβλήματα είναι γνωστά και μεγάλα. Χωρίς δε, αποτελεσματική παρέμβαση, με από κοινού ανάληψη δράσεων, είναι αναμενόμενο οι επαγγελματίες του χώρου σε μεγάλους αριθμούς, να αδιαφορούν, να μη συμμετέχουν, να μη γίνονται μέλη, κλπ;

Η αναζήτηση αντικειμενικότητας, αποτελεί εγχείρημα που διαμορφώνεται ανάλογα με τις απόψεις της κάθε πλευράς. Είναι σημαντική όμως η απλότητα του γενικού κανόνα: οι εκάστοτε επιμέρους στρατηγικές, θα πρέπει να παραμερίζουν μπροστά στο κοινό και συλλογικό καλό.

Η στενά συντεχνιακή λογική ποτέ δεν έκανε καλό και γενικότερα ήταν ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στο να οδηγηθεί η χώρα στην κατάσταση που είναι σήμερα.

Η χρησιμότητα της δημιουργίας μιας ομοσπονδίας ής. Το ζητούμενο όμως δεν είναι η δημιουργία ομοσπονδίας ως αυτοσκοπός. Το ζητοπου να καλύπτει όλους ως μια ισχυρή οντότητα, είναι προφανύμενο είναι η συναντίληψη γύρω από τα μεγάλα προβλήματα και την κρίσιμη φάση που αντιμετωπίζει και ήδη διανύει ο κλάδος. Γι’ αυτό χρειάζεται συνεννόηση και συνέργιες κάτω από θεσμικό ή όχι περίβλημα.

Ο πόλεμος των ανακοινώσεων μόνον καλό δεν κάνει στον κλάδο. Ας ελπίσουμε ότι άμεσα θα επικρατήσουν η λογική και η ψυχραιμία και οι διαμεσολαβούντες θα αντιμετωπίσουν με γρήγορο και αποτελεσματικό τρόπο τις εξελίξεις.

 

Πηγή: Ιnsuranceworld