Προβλήματα
ανταγωνισμού αναμένεται να προκαλέσει, σύμφωνα με στελέχη της
ασφαλιστικής αγοράς, η ψήφιση του νομοσχεδίου για την σύσταση
εγγυητικού κεφαλαίου για τις ασφαλίσεις ζωής με αναδρομική ισχύ και για
τους ασφαλισμένους των ασφαλιστικών που έκλεισαν.
Πέρα από τις επιβαρύνσεις που θα μετακινηθούν στους ήδη
πελάτες των εταιριών προβλέπουν και
προβλήματα στον ανταγωνισμό με τις τράπεζες και σε προϊόντα των επενδυτικών και
αποταμιευτικών προγραμμάτων.
Ήδη στελέχη της αγοράς εκφράζουν φόβους για κάμψη της αγοράς από τον ανταγωνισμό των τραπεζών σε μια σειρά από προϊόντα όπως είναι οι αποταμιευτικοί λογαριασμοί εγγυημένου επιτοκίου που δεν επιβαρύνονται με την εισφορά όπως τα αντίστοιχα προϊόντα των ασφαλιστικών. Επίσης εκτιμούν ότι τα προϊόντα τύπου unit linked των ασφαλιστικών θα είναι λιγότερο ανταγωνιστικά με ομοειδή προϊόντα.
Επιπλέον γκρίνια προκαλεί και το γεγονός ,όπως υποστηρίζουν στελέχη ,ότι στην ουσία η κυβέρνηση μέσα από το εγγυητικό κεφαλαίο πριμοδοτεί τους ασφαλισμένους των εταιριών που έκλεισαν, χωρίς να έχουν συνεισφορά στο κεφάλαιο. Αντίθετα αυτοί που θα καταβάλουν εισφορά θα έχουν πιο περιορισμένες απαιτήσεις.
Πηγή: Αsfalisinet
Ήδη στελέχη της αγοράς εκφράζουν φόβους για κάμψη της αγοράς από τον ανταγωνισμό των τραπεζών σε μια σειρά από προϊόντα όπως είναι οι αποταμιευτικοί λογαριασμοί εγγυημένου επιτοκίου που δεν επιβαρύνονται με την εισφορά όπως τα αντίστοιχα προϊόντα των ασφαλιστικών. Επίσης εκτιμούν ότι τα προϊόντα τύπου unit linked των ασφαλιστικών θα είναι λιγότερο ανταγωνιστικά με ομοειδή προϊόντα.
Επιπλέον γκρίνια προκαλεί και το γεγονός ,όπως υποστηρίζουν στελέχη ,ότι στην ουσία η κυβέρνηση μέσα από το εγγυητικό κεφαλαίο πριμοδοτεί τους ασφαλισμένους των εταιριών που έκλεισαν, χωρίς να έχουν συνεισφορά στο κεφάλαιο. Αντίθετα αυτοί που θα καταβάλουν εισφορά θα έχουν πιο περιορισμένες απαιτήσεις.
Πηγή: Αsfalisinet
Αναρτήσεις
.Η αναδρομικότητα του εγγυητικού ταμείου ασφαλίσεων ζωής είναι σωστή για τους παρακάτω λόγους:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Υπήρχε κενό στο συγκεκριμένο τομέα στη χώρα μας, σε αντίθεση με όλες τις ανεπτυγμένες χώρες.
2) Δεν υπήρξε περίπτωση στις ανεπτυγμένες χώρες που πολίτης να έχει χάσει χρήματα από συμβόλαιο ζωής. Κανονικά τα συμβόλαια ζωής είναι πλήρως εξασφαλισμένα υπό την προϋπόθεση μιας μέτριας εποπτείας γιατί επενδύουν σε τίτλους σταθερής αξίας.
3) Η απώλεια αποταμιεύσεων από ασφάλειες ζωής, θα καταστρέψει και τη λίγη ασφαλιστική συνείδηση που υπάρχει στη Χώρα μας, καθώς θα είναι στον αέρα επί χρόνια αγωγές εναντίον της εποπτείας του κράτους στον τομέα αυτό. Έτσι ο ασφαλιστικός κλάδος θα χάσει τη μοναδική ευκαιρία ανάπτυξης που έχει με την υποχώρηση της κοινωνικής ασφάλισης και την ενθάρρυνση δημιουργίας του πυλώνα ασφάλισης μέσω των ασφαλιστικών εταιρειών.
4) Η ύπαρξη εγγύησης από την πλευρά του κράτους των καταθέσεων έως 100 χιλ./ανα αποταμιευτή , σημαίνει ότι το κράτος εγγυάται τις καταθέσεις ενός κλάδου που είναι πολύ πιο επικίνδυνος από τις ασφαλιστικές (οι αποταμιεύεις μπορούν να μετατραπούν σε επισφάλειες από χρηματοδοτήσεις, ενώ οι ασφαλιστικές δεν έχουν τέτοιο κίνδυνο). Παρά την ύπαρξη του ΤΕΚ (ταμείο εγγύησης καταθέσεων), αν χρεοκοπήσει μια μέση Ελληνική τράπεζα, θα αναγκασθεί το κράτος να πληρώσει πολλά δίς, εν αντιθέσει με τα 320 εκατ. που είναι έλλειμμα της ΑΣΠΙΣ. Συνεπώς πρέπει να είναι εγγυημένες από το κράτος με το ίδιο τρόπο και οι αποταμιεύσεις των τραπεζών και των ασφαλιστικών, επειδή είναι οι δύ όψεις του ασφαλιστικού μας συστήματος.
5) Το επιχείρημα για τα 25 χιλ. που «υπόσχεται» το εγγυητικό από δω και μπρος και τα περισσότερα που μπορούν να πάρουν κάποιοι της ΑΣΠΙΣ, δεν ισχύει επειδή αν ήξεραν ότι η εγγύηση είναι 25 χιλ. θα μπορούσαν να «σπάσουν» ένα συμβόλαιο των 100 σε 4.
6) Οι αποταμιευτές της ΑΣΠΙΣ δεν είναι τυχοδιώκτες ή πονηροί που έκαναν κάτι παράνομο. Απλώς κατευθύνθηκαν στην ΑΣΠΙΣ επειδή έδινε μεγαλύτερες αποδόσεις συνολικά, σε προϊόντα που έπαιρναν την έγκριση του κράτους και σε εταιρεία που έπαιρνε πιστοποιητικά φερεγγυότητας από αυτό. Δηλαδή αν χρεοκοπήσει αύριο μια τράπεζα που προσφέρει το μεγαλύτερο επιτόκιο καταθέσεων, θα πει αύριο το κράτος ότι δεν έχω λεφτά να τους αποζημιώσω και καλά να πάθουν; Και στην περίπτωση της ΑΣΠΙΣ υπενθυμίζω υπήρχε όταν έκλεισε ο νόμος εγγύησης Παπαθανασίου, αλλά το κράτος δεν τον εφήρμοσε, υποστηρίζοντας στην αρχή ότι είναι αντικοινοτικός και όταν αυτό κατέρρευσε ότι δεν έχει λεφτά! Το ίδιο θα πεί και αν χρεοκοπήσει μια τράπεζα;
7) Η αντιπάθεια που προκαλούν στην ένωση ασφαλιστικών εταιρειών, είναι δυσεξήγητη! Κανονικά θα έπρεπε η ΕΑΕΕ να είναι η καλύτερη συνήγορος των αιτημάτων τους!. Εξάλλου από την κατάρρευση του 3ου μεγαλύτερου Ομίλου επωφελήθηκαν ακόπως και πολύ σημαντικά, κάνοντας ρεκόρ παραγωγής σε μια χρονιά που θα έπρεπε κυριολεκτικά – λόγω κρίσης- να υποφέρουν. Το κοινό περί δικαίου αίσθημα λέει ότι θα πρέπει να συνεισφέρουν έστω αυτό το ποσοστό και να μην αντιδρούν στην αναδρομικότητα, ιδίως και μετά από την τεράστια διευκόλυνση που τους έκανε το κράτος με την παροχή ευχέρειας για αποτίμηση ομολόγων στην αξία αγοράς και όχι τρέχουσα όπως θέλει η SOLVENCY II (στην περίπτωση αυτή θα έκλειναν όπως η ΑΣΠΙΣ ή θα έπρεπε να κάνουν «αιματηρή» αύξηση κεφαλαίου)