Express Service: Mια ιστορία για γερά νεύρα και ...στομάχια

Αθέμιτος ανταγωνισμός, αυξήσεις κεφαλαίου που δεν υλοποιούνται και Aρχές σε απόγνωση συνθέτουν το σκηνικό

Αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που ανακοινώνονται, αλλά μέχρι στιγμής δεν υλοποιούνται. Παρατηρήσεις ορκωτών λογιστών, που παραπέμπουν σε ολόκληρο... μυθιστόρημα με ξεχωριστό ενδιαφέρον. Και αρμόδιες αρχές που ασχολούνται και ξανά ασχολούνται με την υπόθεση, προσπαθώντας να βγάλουν μια άκρη, αλλά, μέχρι σήμερα, εις μάτην. Αν σε όλα αυτά προσθέσετε και κάποιες καταγγελίες για αθέμιτες πρακτικές ανταγωνισμού, τότε συνθέτετε το κεφάλαιο «Εξπρές Σέρβις», που έχει μια ιστορία σε αρκετά μεγάλο βάθος χρόνου.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι στην αγορά που πιστεύουν ότι η εταιρεία φαίνεται να απολαμβάνει μια ιδιαίτερη μεταχείριση, που οδήγησε, σύμφωνα με καταγγελίες της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών, στη φωτογραφική νομοθετική ρύθμιση ολόκληρου του κλάδου της οδικής βοήθειας στη χώρα μας. Πρόκειται για το νόμο 351 του 2008 που έχει προκαλέσει ήδη την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία με επιστολή της ζήτησε από την αρχή του χρόνου εξηγήσεις από το υπουργείο Υποδομών. Αντιθέτως, οι ελληνικές αρχές δεν δείχνουν και ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένες στο θέμα. Κι όλα αυτά, ενώ οι οφειλές της εταιρείας στο ΙΚΑ ήταν και παραμένουν μεγάλες, ενώ όταν εκλήθη, σχεδόν με τη μορφή παράκλησης, να συμμετάσχει στην τελευταία ρύθμιση χρεών που έγινε το 2009 με βάση τον νόμο Πετραλιά παρά το ότι εντάχθηκε, τελικώς δεν ανταποκρίθηκε. Βεβαίως, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της «δραστηριότητας» της «Εξπρές Σέρβις» ξεδιπλώνεται στις παρατηρήσεις των ορκωτών λογιστών στις οικονομικές καταστάσεις του 2007, οι οποίες αποκαλύπτουν ένα μακρύ κατάλογο υποχρεώσεων.

Στην κορυφή βρίσκεται η παραβίαση του νόμου περί ανωνύμων εταιρειών, καθώς το πρόβλημα της εταιρείας επικεντρώνεται στην αρνητική καθαρή θέση που εμφανίζει ήδη από το 2004 και συνεχίζεται το 2005, το 2006 και το 2007, την τελευταία οικονομική χρήση για την οποία η εταιρεία έχει δημοσιεύσει οικονομικές καταστάσεις. Η αρνητική θέση της το 2004 είχε διαμορφωθεί στα 7,9 εκατ., αυξήθηκε στα 12,5 εκατ., το 2005, ανήλθε στα 22,1 εκατ., το 2006 και άγγιξε τα 31,2 εκατ., το 2007. Παρά τη ρητή διάταξη του νόμου 2190 περί ανωνύμων εταιρειών για την υποχρέωση αύξησης μετοχικού κεφαλαίου ή ανάκληση της άδειας λειτουργίας της εταιρείας, ουδείς ποτέ παρενέβη για την εφαρμογή του. Η απάντηση -με ημερομηνία 29 Ιουλίου 2009- του γραφείου της γενικής γραμματείας εμπορίου σε σχετικό ερώτημα που έχει υποβάλει η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, αξιώνοντας την ενεργοποίηση του νόμου για την υποχρεωτική αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, είναι ενδεικτική. Επιβεβαιώνει ότι «σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 48 του ΚΝ 2190/1920 η εταιρεία μπορεί να λυθεί με δικαστική απόφαση μετά από αίτηση οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον εάν η εταιρεία δεν έχει το ελάχιστο κεφάλαιο που ορίζεται κάθε φορά από τον νόμο, ή το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων της εταιρείας καταστεί κατώτερο του ενός δεκάτου του μετοχικού κεφαλαίου και η γενική συνέλευση δεν λαμβάνει μέτρα κατά το άρθρο 47. Εννομο συμφέρον για λύση της εταιρείας έχει και ο υπ. Ανάπτυξης ή η κατά περίπτωση αρμόδια εποπτεύουσα Αρχή». Στην περίπτωση της αναφερόμενης εταιρείας, συνεχίζει η επιστολή που υπογράφεται από τον διευθυντή του υπουργείου κ. Γιώργο Σαράντη, «αρμόδια εποπτεύουσα αρχή είναι ο νομάρχης Θεσσαλονίκης, προς τον οποίο διαβιβάζεται η παρούσα και ο οποίος θα εκτιμήσει το έννομο συμφέρον του».

Κατά διαβολική σύμπτωση, η «πάσα» του υπουργείου προς τον νομάρχη Θεσσαλονίκης, συνέπεσε με την απόφαση της γενικής συνέλευσης της εταιρείας να προχωρήσει σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 36 εκατ. ευρώ, η οποία σύμφωνα με τον νόμο έπρεπε να ολοκληρωθεί εντός 5μήνου. Ο νομάρχης, ο οποίος προφανώς δεν είχε προλάβει να ενημερωθεί για την εσπευσμένη απόφαση της εταιρείας, επικαλέστηκε την αναγκαιότητα «συσκέψεων με όλες τις πλευρές» και επιστρέφοντας την πάσα σημειώνει ότι «αυτή είναι μια απόφαση που πρέπει να ληφθεί σε κεντρικό επίπεδο». «Με ποια λογική» αναρωτιέται ο κ. Π. Ψωμιάδης «θα πρέπει να αποφασίσει η Νομαρχία και όχι το υπουργείο Ανάπτυξης για ένα τέτοιο θέμα». Και καταλήγει: «Εμείς δεν είμαστε εδώ για να χαντακώνουμε εταιρείες, αλλά για να βοηθήσουμε την ανάπτυξη του τόπου».

Η ανάπτυξη ωστόσο του τόπου δεν φαίνεται να υλοποιείται, αφού η εταιρεία έχοντας εξαντλήσει το περιθώριο που της δίνει ο νόμος για την ολοκλήρωση της αύξησης, συγκαλεί εκ νέου γενική συνέλευση στο τέλος Ιανουαρίου, ανανεώνοντας την απόφαση για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και φυσικά την παράταση της ολοκλήρωσης της διαδικασίας για άλλους πέντε μήνες...

Αξιοπερίεργες παρεμβάσεις και σολομώντειες λύσεις

Ηταν το 2001 όταν η κ. Μιλένα Αποστολάκη, από τη θέση της υφυπουργού Εμπορίου, ανακάλεσε στις 18 Οκτωβρίου την άδεια της Εξπρές Σέρβις. Η αιτιολογία ήταν η μη κάλυψη του αναγκαίου περιθωρίου φερεγγυότητας, καθώς η εταιρεία, που λειτουργούσε με τη μορφή ασφαλιστικής εταιρείας, κάλυψε το 1,3 δισ. δρχ. αντί των 2,5 δισ. δρχ. που ήταν η απαίτηση για ασφαλιστική τοποθέτηση. Η απόφαση προσβλήθηκε από τον ιδιοκτήτη της εταιρείας στο ΣτΕ. Το τουλάχιστον αξιοπερίεργο της υπόθεσης εντοπίζεται στην παρέμβαση του μετέπειτα υφυπουργού Ανάπτυξης Χρήστου Θεοδώρου, ο οποίος ακύρωσε την απόφαση της προκατόχου του, δίνοντας τη δυνατότητα στην εταιρεία να συνεχίσει να λειτουργεί έως ότου εκδοθεί η οριστική απόφαση του ΣτΕ. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι είχε προηγηθεί απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ που είχε απορρίψει το αίτημα ακύρωσης της απόφασης αναστολής λειτουργίας που είχε υποβάλει η εταιρεία. Ετσι, η Εξπρές Σέρβις συνέχισε τότε να λειτουργεί. Τελικώς, βρέθηκε η σολομώντεια λύση που οδήγησε στην αλλαγή του καταστατικού της και στη μετατροπή της από ασφαλιστική εταιρεία σε ανώνυμη εμπορική επιχείρηση. Με τον τρόπο αυτό η Εξπρές Σέρβις τέθηκε εκτός ασφαλιστικής αγοράς, αποδεσμεύθηκε από την υποχρέωση να τηρεί τεχνικά αποθέματα και ο έλεγχός της μεταφέρθηκε στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης.

Πηγή: Καθημερινή