Σε φάση μετασχηματισμού η ελληνική ασφαλιστική βιομηχανία

Η πρωτοφανής σε παγκόσμια κλίμακα οικονομική κρίση και η ύφεση που βιώνουν οι αγορές, συνδέεται καθοριστικά με την καταναλωτική πίστη, όχι μόνο ως αίτιο αλλά και ως αποτέλεσμα. Το ζήτημα της εμπιστοσύνης του καταναλωτή απέναντι σε προϊόντα και υπηρεσίες ειδικότερα στον τομέα της ιδιωτικής ασφάλισης έχει αναδειχθεί σε μείζον.

Η θεμελίωση μιας υγιούς σχέσης των ασφαλιστικών εταιρειών με τους πελάτες τους περνά μέσα από την αναθεώρηση της προσέγγισης του θεσμού της ιδιωτικής ασφάλισης και την αναδιάρθρωση της αγοράς. Η στιγμή ευνοεί τον επανακαθορισμό των θεσμικών πλαισίων της λειτουργίας και του ελέγχου της αγοράς, που έχει άλλωστε ξεκινήσει, αλλά και τη διαμόρφωση μιας σύγχρονης, ομογενοποιημένης επαγγελματικής κουλτούρας των μελών της ελληνικής ασφαλιστικής κοινότητας.

Είναι γεγονός ότι ο κλάδος στη χώρα μας παρουσίασε ανέκαθεν ισχυρά τοπικά χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες, που κάτω από την πίεση των διεθνών κανόνων έχουν αρχίσει να περιορίζονται. Σήμερα, η εποπτεία έχει ανεβάσει τον πήχυ με όρους φερεγγυότητας και ελεγκτικές διαδικασίες πρόληψης που φέρνουν την αγορά μας πιο κοντά στα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Σε κάθε περίπτωση, αφετηρία του σύγχρονου προβληματισμού γύρω από την ιδιωτική ασφάλιση είναι η γνώση του ευρύτερου ασφαλιστικού περιβάλλοντος και φυσικά της ευρωπαϊκής πραγματικότητας. Από τη μια πλευρά, έχουμε τη διαπίστωση ότι επανεξετάζονται οι πολλαπλές κεφαλαιακές δομές μέσα στους μεγάλους χρηματοοικονομικούς ομίλους που περιέχουν τραπεζικές, ασφαλιστικές και άλλες δραστηριότητες. Από την άλλη, έχουμε τα βήματα μέσα στο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης του Solvency II για τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις. Αυτή η πραγματικότητα ορίζει το περίγραμμα, μέσα στο οποίο θα κινηθεί και η ελληνική ασφαλιστική αγορά μέσα στα επόμενα χρόνια.

Στα επόμενα δυο τρία χρόνια εκτιμάται ότι θα έχουμε μια μεγαλύτερη συγκέντρωση της αγοράς και ανακατατάξεις από συνέργιες, ενδεχόμενες συγχωνεύσεις και εξαγορές. Ήδη, οι πέντε μεγαλύτερες εταιρείες στον κλάδο ζωής ελέγχουν πάνω από το μισό της πίτας. Αυτή η εξέλιξη θα σημαίνει πολλά θετικά εφ’ όσον θα συνδεθεί με την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του καταναλωτή, καθώς είναι βέβαιο ότι στο μέλλον η ζήτηση των ασφαλιστικών προϊόντων θα αυξηθεί. Μέλλον, που η ιδιωτική ασφάλιση κρατά στα χέρια της έχοντας να διαχειριστεί κατά προτεραιότητα δύο σημαντικά ζητήματα.

Πρώτον, τη σωστή αξιολόγηση και αποτίμηση της δυνητικής έκθεσης των ασφαλιστικών εταιρειών σε ακραίους κινδύνους, ώστε αυτές να είναι σε θέση να προβλέπουν και να διαχειρίζονται πιο αποτελεσματικά τα κρίσιμα γεγονότα. Στην παρούσα οικονομική συγκυρία, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεσης της Ernst & Young, απορροφούν τις συνέπειες της ύφεσης εκείνες οι εταιρείες που εφαρμόζουν απαρέγκλιτα αυστηρές διαδικασίες διαχείρισης κινδύνων.

Δεύτερον, την αναζήτηση και αξιοποίηση νέων αγορών, καθώς αναδύονται ανάγκες για νέα ασφαλιστικά προϊόντα. Η έκρηξη του δημογραφικού προβλήματος -υπογεννητικότητα από τη μια, αύξηση του ηλικιακού προσδόκιμου ζωής από την άλλη- έχει κλονίσει τα αναδιανεμητικά συστήματα της κοινωνικής ασφάλισης. Το 2025 προβλέπεται ότι το 25% του πληθυσμού της Ευρώπης θα είναι άνω των 65 ετών. Ειδικότερα στην Ελλάδα, με το μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα και τις συνεχώς αυξανόμενες κρατικές δαπάνες για σύνταξη και υγεία, η ανάγκη για μια συμπληρωματική σχέση κοινωνικής και ιδιωτικής ασφάλισης είναι πιεστικά αναγκαία.

Του Γ. Κώτσαλου, Δ/ντος Συμβούλου Interamerican

Πηγή: Nextdeal