Οι καθημερινές συνήθειες των μεγάλων μάνατζερ

Δικτύωση, επικοινωνία και καθημερινή διαχείριση

Η συμμετοχή σε δίκτυα είναι μία από τις τέσσερις συνήθεις δραστηριότητες στις οποίες επιδίδονται οι μάνατζερ, σύμφωνα με την έρευνα του πανεπιστημίου Cranfield για τα δίκτυα -επαγγελματικά, συναδελφικά και άλλα- που δραστηριοποιούνται μέσα σε μεγάλες επιχειρήσεις. 

Η έρευνα επισημαίνει τους στόχους των δικτύων, τα οφέλη που συνεπάγονται για την εταιρεία, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν για τη λειτουργία τους, όπως και τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ δικτύων ανδρών και γυναικών μάνατζερ - συμπεριφορές, κίνητρα κ.ά.

Οι άλλες τρεις συνήθεις δραστηριότητες των μάνατζερ που αναφέρονται είναι, καταρχήν, η άσκηση του παραδοσιακού μάνατζμεντ, η καθημερινή επικοινωνία και η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού.

Η συμμετοχή σε δίκτυα ορίζεται ως επικοινωνία, κοινωνικοποίηση και πολιτικοποίηση. Και σύμφωνα με τους Δείκτες Επαγγελματικής Προαγωγής, η ικανότητα ενός μάνατζερ να «δικτυώνει» και να δικτυώνεται χαρακτηρίζεται ως σημαντική δεξιότητα και ο προπομπός της διοικητικής επιτυχίας του. Οι ερευνητές αναλύουν ότι η συμμετοχή σε δίκτυα έχει θετικές επιπτώσεις. Εστω και αν η «δικτύωση» είναι έννοια που συχνά συνοδεύεται από αρνητικούς συνειρμούς, όπως η «χρησιμοποίηση» των άλλων προς ίδιον όφελος και η παράκαμψη αξιοκρατικών μεθόδων και διαδικασιών για επαγγελματική εξέλιξη.

Σχέσεις εμπιστοσύνης

Ωστόσο, η έρευνα είναι απαλλαγμένη από προκαταλήψεις και δεν καταπιάνεται με συγκεκριμένες «κουλτούρες». Μας επιτρέπει έτσι να συνοψίζουμε ότι ένα επιτυχημένο δίκτυο είναι αυτό που προσφέρει οφέλη αμοιβαία και κοινά για κάθε ένα ξεχωριστό μέλος του και ότι βασίζεται σε σχέσεις εμπιστοσύνης και όχι συναλλαγής. Επισήμανση της έρευνας είναι ότι, ενώ ο αρχικός στόχος για τη δημιουργία δικτύων συμβαίνει να είναι η διευκόλυνση της επαγγελματικής προόδου των μελών του, ωστόσο, οι πιέσεις που δέχονται -για παράδειγμα η έλλειψη κονδυλίων και άλλης υποστήριξης- προσανατολίζουν τις ηγεσίες των περισσοτέρων δικτύων στο να συγκλίνουν τις δραστηριότητές τους με τους επιχειρηματικούς στόχους της εταιρείας τους.

Εννοείται, ότι τα οφέλη για τις εταιρείες, όπως καταγράφονται από την έρευνα, είναι σημαντικά. Ανάμεσά τους αναφέρονται η συγκράτηση και η προσέλκυση ταλαντούχων στελεχών, η βελτίωση της επικοινωνίας μεταξύ των διαφορετικών τμημάτων, η μεγαλύτερη ένταξη και δέσμευση στην επιχείρηση, η προαγωγή των δεξιοτήτων μέσω του δικτύου όπως και άλλες θετικές επιπτώσεις στη φήμη της εταιρείας. 

Ιδιαιτέρως ωφέλιμη είναι η συμβολή των δικτύων των γυναικών για την ανάπτυξη νέων προϊόντων και, ιδιαιτέρως, στον σχεδιασμό προϊόντων που να ανταποκρίνονται στον γυναικείο πληθυσμό των καταναλωτών. Η Ford, για παράδειγμα, έχει χρησιμοποιήσει μέλη του δικτύου της για τον σχεδιασμό νέων αυτοκίνητων, αφού είναι δεδομένο ότι οι γυναίκες έχουν σημαντική συμμετοχή στις αποφάσεις για την αγορά ενός αυτοκίνητου. Είναι αυτές, άλλωστε, που επισημαίνουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τους. Από τη Ford, η συμβολή τους αυτή έχει αξιολογηθεί ως πολύ θετική.

Πόροι και χορηγίες

Τα περισσότερα από τα δίκτυα γυναικών στελεχών είναι ανοικτά και σε άνδρες. Οι οποίοι, ωστόσο, δεν επιδεικνύουν ιδιαίτερη προθυμία να γίνουν μέλη τους - παρά τις προσπάθειες που καταβάλλουν ορισμένες εταιρείες. «Ιστορικά οι άνδρες χρησιμοποιούν ωφελιμιστικά τις υπηρεσίες του δικτύου. Ενώ οι γυναίκες περισσότερο κοινωνικά. Επειδή όμως οι γυναίκες αντιλήφθηκαν τη σημασία που έχει για τη σταδιοδρομία τους η συμμετοχή σε δίκτυα, προσάρμοσαν τις συμπεριφορές τους σε αυτές των ανδρών». Ανεξάρτητα όμως από το φύλο, η αξία του δικτύου είναι ότι μεμονωμένα άτομα προσπαθούν να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν σχέσεις με στόχο τη βελτίωση της εργασίας είτε την προώθηση της σταδιοδρομίας τους.

Στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα δίκτυα -ήδη από την αρχική σύστασή τους- είναι η εξασφάλιση των απαραίτητων πόρων. Σημειώνεται ότι η ετήσια χρηματοδότησή τους είναι συνήθως ανεπαρκής και εξαρτάται από το μέγεθος της επιχείρησης, την κερδοφορία της και τον προϋπολογισμό των δραστηριοτήτων της. Αυτονόητο, λοιπόν, το ότι οι επικεφαλής των δικτύων καταφεύγουν στην αναζήτηση χορηγών και άλλων πηγών. Εξίσου ανεπαρκής είναι και η διοικητική υποστήριξή τους μέσα στην επιχείρηση - εκτός και αν η χρηματοδότηση, τους επιτρέπει την αγορά τέτοιων υπηρεσιών.

Αρκετά μέλη των δικτύων γυναικών μάνατζερ είναι απόφοιτες του εκπαιδευτικού Προγράμματος Ανάπτυξης Γυναικών Μάνατζερ του πανεπιστήμιου Cranfield. Και, συνήθως, στελεχώνουν τη διοικούσα επιτροπή ενός δικτύου για γυναίκες. «Είναι πολύ σημαντικό στην ηγεσία του δικτύου να υπάρχουν οι κατάλληλες γυναίκες - δηλαδή εκείνες που έχουν και τις ικανότητες και την προθυμία να καταβάλλουν τις απαραίτητες και βιώσιμες προσπάθειες». 

Επειδή ο επιπλέον φόρτος της εργασίας που επωμίζονται οι οργανωτές είναι σημαντικός, συνιστάται από την αρχή να γίνεται σαφής διαχωρισμός και κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ των μελών της διοικούσας επιτροπής ενός δικτύου, προκειμένου τα αποτελέσματα που θα προκύψουν να είναι θετικά. Η αναζήτηση υποψηφιοτήτων συνήθως ανακοινώνεται επισήμως και ακολουθούν σχετικές συνεντεύξεις που προσδίδουν επιπλέον κύρος στην όλη διαδικασία. Καθώς η προβολή ενός δικτύου συνεπάγεται και την προβολή της εταιρείας, στις κοινωνικές και άλλες εκδηλώσεις που οργανώνονται και τις οποίες παρακολουθούν χορηγοί, μέλη των Δ.Σ. κ.ά. εντοπίσθηκε ότι έχει στρατολογηθεί ακόμη και… η γιόγκα ώστε να μεταδώσει και αυτή με τον δικό της τρόπο την ευζωία των μελών των δικτύων…

Πηγή: Καθημερινή