Τα δύο θέματα συζήτησης μεταξύ Προβόπουλου - τραπεζιτών

Δεν ήταν εύκολη η συζήτηση που έγινε χθες μεταξύ του κ. Προβόπουλου και των επικεφαλείς των διοικητικών στελεχών των ελληνικών τραπεζών. Το διακύβευμα της συζήτησης είχε δύο σκέλη και τα δύο ήταν αρκετά δύσκολα. 

Το πρώτο είχε να κάνει με την επιδείνωση της διεθνούς κατάστασης που έχει αρχίσει να διαφαίνεται στον οικονομικό ορίζοντα, το πώς αυτή θα επηρεάσει τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία και το εγχώριο τραπεζικό σύστημα και το τί θα κάνουν οι ελληνικές τράπεζες για να την αντιμετωπίσουν. 

Η επισήμανση ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, όπως και η ελληνική οικονομία στο σύνολό της, βρίσκεται προς το παρόν στην «γυάλα» του Μνημονίου και του πακέτου των 110 δισ. ευρώ, δεν αποτελεί πλέον απάντηση, καθώς οι διεθνείς εξελίξεις θα επηρεάσουν άμεσα την συμπεριφορά των πιστωτών της ευρωζώνης ανεξάρτητα από το πόσο καλά ή όχι εφαρμόζεται το «Μνημόνιο».

Το δεύτερο ζήτημα της ατζέντας είχε να κάνει με το επίμαχο νέο «πακέτο» 25 δισ. ευρώ με την μορφή εγγυήσεων που κατ’ εντολή της ΕΚΤ μπαίνει στην διάθεση των ελληνικών τραπεζών. 

Το νέο πακέτο έρχεται να δημιουργήσει ένα «μαξιλάρι» ασφαλείας όσον αφορά την ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών μετά την απώλεια περισσότερων από 20 δισ. ευρώ σε καταθέσεις. Οι ελληνικές τράπεζες από την στιγμή που μπήκαν στην «γυάλα» του Μνημονίου και των 110 δισ. ευρώ έχουν ως μοναδικό χρηματοδότη την ΕΚΤ μέσω των εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου και τις καταθέσεις. 

Το μεν πρώτο στοιχείο είναι «διαχειρίσιμο» και μέρος αυτής της διαχείρισης είναι τα 25 δισ. ευρώ. 

Το δεύτερο στοιχείο είναι οι καταθέσεις και αυτές αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ασταθείς, καθώς η ένταση της κρίσης ιδιαίτερα την άνοιξη οδήγησε σε μία μαζική έξοδο της τάξης των 21 και περισσοτέρων δισ. ευρώ χωρίς η «ομαλοποίηση» που ακολούθησε να αναστρέψει την συνολική εικόνα. 

Μια νέα επιδείνωση της κατάστασης είναι πιθανό να προκαλέσει ανάλογες αντιδράσεις και απέναντι σ΄ αυτές (παλιές και νέες) «ήρθε» το νέο πακέτο των 25 δισ. ευρώ. 

Με μία διαφορά. Η παροχή αυτών των εγγυήσεων έχει προϋποθέσεις, όπως αποκάλυψε το «Κεφάλαιο» (21/8) οι οποίες υποχρεώνουν έμμεσα τις τράπεζες σε διαρθρωτικές αλλαγές («γάμους» και «συγχωνεύσεις») προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις νέες πιέσεις. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι αντίθετα με τις εγγυήσεις του πακέτου των 28 δισ. ευρώ η πρόσβαση στο νέο πακέτο προϋποθέτει την κατάθεση, έγκριση και υλοποίηση υπό την εποπτεία της ΤτΕ, σχεδίου αναδιάρθρωσης της τράπεζας έτσι ώστε να διασφαλίζει μακροπρόθεσμα την βιωσιμότητά της μακροπρόθεσμα «χωρίς την συμμετοχή του δημοσίου».

Οι διευκρινίσεις αυτές διαλύουν επαρκώς και τις όποιες προσδοκίες (ή αυταπάτες) για χρήση του πακέτου προκειμένου να αυξηθεί η πιστωτική επέκταση και να ομαλοποιηθεί η ζήτηση ρευστότητας στην αγορά και ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Οι μόνες επιχειρήσεις που είναι πιθανό να «δουν» λεφτά από το νέο πακέτο είναι οι πολύ μεγάλες εξαγωγικές ή ασχολούμενες με τον χώρο της ενέργειας οι οποίες διαθέτουν και επαρκείς εγγυήσεις για την αποπληρωμή των δανείων. 

Αρκετές μεγάλες επιχειρήσεις που βρίσκονται σε δύσκολη θέση από πλευράς ρευστότητας και δεν διαθέτουν επαρκείς εγγυήσεις θα παραμείνουν μακριά από τα τραπεζικά «γκισέ» όπως και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες όπως χαρακτηριστικά τόνισε στο Capital.gr αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος «θα πρέπει να στηριχθούν από τα προγράμματα του Υπ. Ανάπτυξης».

Πηγή: Capital