«Μας είχαν χωρίσει ανάλογα με το ύψος της μισθοδοσίας. Τους πιο χαμηλόμισθους, τους πλήρωναν πιο σύντομα, ενώ στους υπόλοιπους η καθυστέρηση ήταν μεγαλύτερη.
Τα προβλήματα στις καταβολές της μισθοδοσίας άρχισαν τον Οκτώβριο του 2008, όταν για πρώτη φορά υπήρξε καθυστέρηση οχτώ ημερών».
Αυτά μας ανέφερε, μεταξύ άλλων, πρώην υπάλληλος της Ασπίς Πρόνοια, μεταφέροντας προσωπικά βιώματα από την κατάσταση που επικρατούσε στην εταιρία μέχρι το κλείσιμό της από την Επ.Ε.Ι.Α.
Οι πελάτες ήταν εξαγριωμένοι, τονίζει. Όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας που επικρατούσαν, θυμάται χαρακτηριστικά δύο περιπτώσεις που συνέβησαν με την ίδια παρούσα: Μία πελάτισσα κατ’ αρχήν, γύρω στα 75, όταν στα τέλη του 2008, πήγε στα «κεντρικά», για να εξαγοράσει ποσό περίπου 40.000 ευρώ.
«Όταν της ειπώθηκε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει, άρχιζε να φωνάζει και χτύπησε με δύναμη το μπαστούνι της πάνω στο γραφείο. Κατευθύνθηκε επίσης προς τα παράθυρα, απειλώντας ότι θα αυτοκτονήσει. Ένας άλλος πελάτης φώναζε ότι είναι αστυνομικός και ότι έχει επάνω του όπλο».
Δουλεύαμε μεταχρονολογημένες επιταγές -συνεχίζει -, που ήταν περισσότερες, όσο μεγαλύτερο ήταν το ποσό. Για μικρότερα ποσά εξαγορών έως 1.200-1.500 ευρώ, κλείνονταν και συναντήσεις όπου δίδονταν στους πελάτες μετρητά από το ταμείο.
Στέλνονταν επίσης, αποδείξεις εξόφλησης στα υποκαταστήματα, όπου πήγαιναν πελάτες και πληρώνονταν από τις εισπράξεις. Μέρος του δικτύου δεν ήταν καλής ποιότητας, ενώ οι πράκτορες είχαν δείξει μεγάλο ενδιαφέρον, λόγω των υψηλών προμηθειών, πρόσθεσε
«Το κακό ξεκίνησε από την περίοδο του 1998-1999 όταν η εταιρία έβγαλε το Ασπίς Bond και το Ασπίς Plus. Από το 2000- 2001, με την πτώση των χρηματιστηρίων, έγιναν μαζικές αιτήσεις εξαγορών, που συνεχίστηκαν μέχρι το κλείσιμο της εταιρίας. Οι εξαγορές μάλιστα, καθυστερούσαν 12-14 μήνες και είχαν φτάσει μαζί με τις λήξεις στα 40 εκατ. ευρώ».
Ο κ. Π. Ψωμιάδης, προκειμένου να ευχαριστήσει τους υπαλλήλους για το «ξύλο» που δέχονταν καθημερινά από τους πελάτες, τους παρέθεσε επαγγελματικό δείπνο στις 1/6/2009.
Εκεί τους ανέφερε, ότι μέχρι τις 15 Ιουλίου, όλα θα είχαν τελειώσει, θετικά... εννοείται. Τους απέστειλε μάλιστα ηλεκτρονικό μήνυμα, που ανέφερε στίχο από το γνωστό τραγούδι «θα χτυπήσουν χαρμόσυνα οι καμπάνες». Ως γνωστόν, δύο μήνες αργότερα, με άλλο ρυθμό χτύπησαν...
Θεωρεί λάθος τον τρόπο που έκλεισε την εταιρία η Επ.Ε.Ι.Α.. «Θα έπρεπε να διώξει το τότε Δ.Σ. και να βάλει εν λειτουργία τους εκκαθαριστές. Η Επ.Ε.Ι.Α., καθημερινά θυμάται, δεχόταν καταγγελίες από πελάτες, τις οποίες διαβίβαζε στη συνέχεια στην Ασπίς περιμένοντας εξηγήσεις».
Η ίδια εργάζεται σήμερα σε ασφαλιστικό πρακτορείο. Αναρωτιέται όμως τι θα γίνει με πολλούς πρώην συναδέλφους της που ακόμα αναζητούν επαγγελματική διέξοδο.
Τα προβλήματα ως γνωστόν παραμένουν και τόσους μήνες μετά, ακόμα αναζητούνται λύσεις. Εμείς από την πλευρά μας ας ευχηθούμε ότι ήταν η τελευταία νοσηρή περίπτωση (μαζί με την Commercial Value) και οι εταιρίες -και κατ’ επέκταση η ασφαλιστική αγορά- θα ξαναβρούν το δρόμο τους στηριζόμενες στο εξής σε ισχυρές βάσεις.
Μαζί με την αποτελεσματική εποπτεία, θα διακρίνονται επίσης από το στοιχείο της αξιοπιστίας και της φερεγγυότητας που είναι απαραίτητα προκείμενου να κερδηθεί εκ νέου η εμπιστοσύνη του καταναλωτικού κοινού.
Πηγή: Insuranceworld
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου