Το πρόβλημα εντοπίζεται στις Γενικές ασφάλειες και ειδικότερα στον κλάδο του αυτοκινήτου και κάποιες εκτιμήσεις ανεβάζουν το συνολικό μέγεθος των καθυστερήσεων στα επίπεδα των 50 εκατ. ευρώ το χρόνο. Όσο δυσκολεύει η κατάσταση και εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, διογκώνεται και το πρόβλημα με τις καθυστερήσεις, τους νέους διακανονισμούς πληρωμών, αλλά και τα «φέσια» στην αγορά.
Πώς προκύπτουν όμως αυτές οι καθυστερήσεις; Απλά με μη απόδοση στις ασφαλιστικές εταιρίες από μερίδα διαμεσολαβούντων των ασφαλίστρων που εισπράττουν από τους πελάτες τους.
Το πρόβλημα εντοπίζεται σε όλα τα στάδια στη διάθεση των προγραμμάτων. Μπορεί για παράδειγμα το φυσικό πρόσωπο συνεργάτης να μην αποδίδει τα ασφάλιστρα σε μία μεγάλη εταιρία διαμεσολάβησης που όμως η τελευταία καλείται να πληρώσει την ή τις ασφαλιστικές εταιρίες. Μπορεί επίσης και η εταιρία διαμεσομλάβησης να κάνει διακανονισμό για πληρωμές των ασφαλίστρων με χρονική καθυστέρηση που με «πάγιο» τρόπο στην αγορά φτάνει τους 4 μήνες, χωρίς να λείπουν και φαινόμενα 5 – 6 μηνών.
Με τέτοια διαστήματα καθυστερήσεων, τα ασφάλιστρα θα έπρεπε μάλλον να θεωρηθούν κατά ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο ποσοστό ως επισφάλειες και κατά συνέπεια η εποπτική αρχή που εμφανίζεται εξαιρετικά δραστήρια όλο ατό το διάστημα, να απαιτήσει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου από τις ασφαλιστικές εταιρίες που έχουν το πρόβλημα.
Στελέχη της αγοράς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς είναι επόμενο, ότι τέτοιες πρακτικές βάζουν τις εταιρίες σε μεγάλους κινδύνους που από τη μία πλευρά θέλουν τη ρευστότητα, από την άλλη δε θέλουν να χάσουν παραγωγή και συνεργάτες.
Ο νόμος πέραν του πρώτου μήνα, δίνει περιθώριο άλλους δύο μήνες για την είσπραξη των ασφαλίστρων. Αν ισχύσουν δε οι κατευθύνσεις του Solvency II για άμεση πληρωμή κατά τα πρότυπα του κλάδου Ζωής, τότε εύλογα προκύπτει το ερώτημα σχετικά με το ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στην αγορά.
Οι διακανονισμοί αυτοί όπως είναι αναμενόμενο, δε γίνονται μόνον ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης. Σε πολλές περιπτώσεις γίνονται με αφορμή την κρίση.
Με αυτόν τον τρόπο διαχείρισης των ασφαλίστρων, πολλοί βρίσκουν ευκαιρία να αποκτήσουν δωρεάν κεφάλαια για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα χρηματοδοτώντας έτσι την ανάπτυξή τους ή να εκμεταλλευθούν με κάποιο άλλο τρόπο τα χρήματα από τα ασφάλιστρα μέχρι την απόδοσή τους στις ασφαλιστικές εταιρίες.
Για παράδειγμα, αν μια εταιρία διαμεσολάβησης έχει παραγωγή ασφαλίστρων 12 εκατ. ευρώ το χρόνο και πληρώνει τις ασφαλιστικές εταιρίες σε 4 μήνες, βρίσκεται με ρευστότητα τουλάχιστον 3 εκατ. ευρώ που θα τα αποδώσει με καθυστέρηση.
Η πρακτική αυτή δεν αφορά βέβαια όλες τις εταιρίες διαμεσολαβούντων και όλους τους συνεργάτες τους. Σίγουρα πάντως αυτές που πληρώνουν αμέσως τα ασφάλιστρα οφείλουν με τη σειρά τους να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές με τους συνεργάτες και τις διαδικασίες είσπραξης που ακολουθούν.
Λύσεις σίγουρα υπάρχουν, όπως για παράδειγμα η ταχυπληρωμή. Είναι δύσκολο όμως να αλλάξουν πρακτικές και συνήθεις ετών. Οι εποχές βέβαια αλλάζουν γρήγορα. Γίνονται όλο και πιο απαιτητικές με την υιοθέτηση νέων πρακτικών και προτύπων διαχείρισης και συναλλαγών και ως συνέπεια αναμένεται, να γίνει ένα γερό ξεκαθάρισμα στην αγορά όπου οι πραγματικοί επαγγελματίες θα είναι αυτοί που θα επιβιώσουν.
Πηγή: Insuranceworld
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου