Οι εταιρίες μεγάλωσαν και πρέπει να πείσουν...

Χωρίς να υπάρχει χαρακτήρας εμμονής στην επανάληψή μας, θεωρούμε χρήσιμο να (επανα) προβληματισθούμε -μήπως και βρεθεί κάποια λύση- στο θέμα της «ανασφάλειας» που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ασφαλιστικής αγοράς, συντελεί στην εξέλιξή της και παραδόξως παραμένει διαχρονικά ανοικτό κυριεύοντας τους ανθρώπους.

Αναρωτιέται κανείς: Γιατί οι άνθρωποι της ασφαλιστικής αγοράς -με εξαίρεση κάποιες λίγες περιπτώσεις- δεν μιλούν με ευκολία και θετικά για την επόμενη ημέρα; Γιατί δεν εκθειάζουν την πρόοδο της εταιρίας τους;

Γιατί δεν αναφέρονται στο όραμα των επόμενων ετών; Γιατί αποφεύγουν -σε αντίθεση με το παρελθόν- την μεγάλη έκθεση στην δημοσιότητα;

Μήπως διότι δεν υπάρχουν οράματα ή σχέδια; ή μήπως διότι δεν έχουν αποσαφηνιστεί και τα γνωρίζουν μόνο «τα μεγάλα κεφάλια» ή μήπως διότι τελικά ο συντελεστής της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς δε μπορεί να σκεφτεί σε μακρύ χρονικό ορίζοντα καθώς τα γεγονότα των τελευταίων ετών τον έχουν εκπαιδεύσει σε απρόοπτα, αιφνιδιασμούς, και αστάθεια ότι δηλαδή συνιστά την ανασφάλεια.

Σε καθημερινές συζητήσεις, απλοί ασφαλιστές, μεσίτες, πράκτορες, στελέχη όλων των βαθμίδων, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων συλλήβδην ρωτούν: 

1. «τι θα γίνει με την τάδε εταιρία;» 

2. «θα κλείσουν και άλλες;» 

3. «θα ζήσουν μόνο οι μεγάλοι;» 

4. «θα συρρικνωθεί το επάγγελμα του ασφαλιστή;» 

5. «Ποιο είναι το μέλλον μας;»

Βέβαια την ίδια ανασφάλεια έχει και ο καταναλωτής ο οποίος αγωνιά για τα χρήματα που πληρώνει σε ασφαλιστήρια συμβόλαια. 

1. Μήπως κλείσει η εταιρία; 

2. Μήπως χαθεί από την αγορά; 

3. Μήπως όταν έλθει η ώρα της πληρωμής δε μου τα δώσει;

Είναι εντυπωσιακό τελικά, να στριμώχνεται όλη η αναπτυξιακή δυναμική της αγοράς και να εξαντλείται σε ερωτήσεις που σχετίζονται με την φερεγγυότητα των εταιρειών και την σωστή άσκηση του εποπτικού έργου και την γνώση του αύριο.

Είναι σαφές ότι πρέπει να επέλθει από- κρατισμός. Οι εταιρίες μεγάλωσαν και πρέπει να πείσουν...

Πηγή: Insuranceworld