Τα 8 «Αγκάθια» του Solvency II

Τα 8 «Αγκάθια» των προδιαγραφών που θα επιτρέπουν σε μια Ασφαλιστική Εταιρεία να Λειτουργεί εντός των Κρατών-Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για πολλές Ελληνικές Εταιρείες είναι σχεδόν αξεπέραστα.

Ο λόγος δεν είναι μόνο ο τριπλασιασμός και πλέον των Κεφαλαίων που απαιτούν τα Κεφάλαια Φερεγγυότητας του Solvency II και το εξειδικευμένο Προσωπικό που χρειάζεται για να τηρηθούν οι προδιαγραφές, όσο η συνεχιζόμενη μέχρι τις μέρες μας διεύρυνση της ψαλίδας των Ασφαλίστρων/Αποθεμάτων, που συνεχίζει να μεγαλώνει χωρίς καμία από τις Εταιρείες που το αντιμετωπίζει να μπορεί καν να το σταματήσει για να μετρήσει τα Κεφάλαια που χρειάζεται! Μερικές Εταιρείες, με την αρπαγή της λείας των Εταιρειών που έκλεισαν, λειτούργησαν πολύ επιπόλαια, παρασυρόμενες από τα μεγέθη και το… Έχει ο Θεός! Παίζουν το στοίχημα με το χρόνο!

Το άρθρο (6) παρατείνει το πρόβλημα χωρίς να υπόσχεται καμία λύση! Όχι πως οι Λύσεις είναι εύκολες, δεδομένου ότι η ξεροκεφαλιά πολλών Ασφαλιστών είναι γνωστή. Αρνούνται να παραδεχτούν πως έχουν Πτωχεύσει προ πολλού και, παρόλο που «η Τράπεζα έχει ήδη διορίσει το δικό της Διευθύνοντα Σύμβουλο, που κάθεται στο… γραφείο τους», συνεχίζουν να συμπεριφέρονται σαν να είναι ακόμα τα αφεντικά!

Το πρώτο αξεπέραστο «Αγκάθι» είναι το χρονικό περιθώριο των 34 μηνών που απομένουν μέχρι τον Οκτώβριο του 2012, ημερομηνία που οι προδιαγραφές του Solvency II τίθενται σε εφαρμογή. Όταν καμία Εταιρεία δεν έχει κάνει καμία Ουσιαστική Κίνηση Αντιμετώπισης του προβλήματος εδώ και δύο χρόνια που τέθηκε πλέον σοβαρά το πρόβλημα, γιατί να κάνει τώρα; Όλες οι κινήσεις που έγιναν από ορισμένες Εταιρείες ήταν σπασμωδικές, άνευ ουσιαστικού αντικρίσματος και έγιναν για λόγους εντυπωσιασμού.

Το δεύτερο είναι ότι οι Ελεγκτικοί Φορείς των Κρατών-Μελών στα οποία έχουν την έδρα τους οι Πολυεθνικές θα διατηρούν την Εποπτεία και των θυγατρικών τους που λειτουργούν σε άλλα Κράτη της Ε.Ε. Οι τοπικοί Ελεγκτικοί Φορείς, όπως π.χ. λειτουργεί η ΕΠΕΙΑ στη χώρα μας, θα διατηρήσουν το δικαίωμα να ελέγχουντα Τεχνικά Αποθέματα όλων των Εταιρειών που λειτουργούν στη χώρα τους. Όσον αφορά τον Έλεγχο του Εσωτερικού Μοντέλου εφαρμογής των προδιαγραφών του Solvency II που θα ασκείται, όπως γράψαμε πιο πάνω, από τους Ελεγκτικούς Φορείς του Κράτους που εδρεύουν οι μητρικές και θα επεκτείνεται σε όλες τις θυγατρικές τους, θα περιγραφεί λεπτομερώς εντός των προσεχών μηνών.

Το τρίτο «Αγκάθι» είναι το τεράστιο λειτουργικό κόστος εφαρμογής των προδιαγραφών, πέρα από την Κεφαλαιακή Επάρκεια, το οποίο για τα μεγέθη των περισσότερων Ελληνικών Εταιρείων θα είναι δυσβάστακτο.

Το τέταρτο είναι οι Ευθύνες των Στελεχών όσον αφορά τις επιλογές των Επενδύσεων και των Αποθεματικών της κάθε Εταιρείας. Υπεύθυνοι πλέον θα είναι ονομαστικά οι Διευθυντές της Αναλογιστικής Υπηρεσίας, οι Διευθυντές των Κινδύνων (Risk Managers) και ο Διευθύνων Σύμβουλος.

Το πέμπτο είναι η εφαρμογή του υποχρεωτικού Εσωτερικού και Λογιστικού Ελέγχου της κάθε Εταιρείας από ανεξάρτητα αντίστοιχα εσωτερικά τμήματα της κάθε Εταιρείας.

Το έκτο είναι οι Μέθοδοι Υπολογισμού των Κεφαλαιακών Αναγκών της κάθε Εταιρείας, που μπορούν να είναι δύο ειδών. Η πρώτη Μέθοδος θα είναι η ενιαία σταθερή που θα καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και η δεύτερη η Εταιρική της κάθε Εταιρείας, η οποία όμως θα πρέπει να υποβάλλεται στις Αρχές για Έγκριση. Το δεύτερο Εταιρικό είδος υπολογισμού των Κεφαλαιακών Αναγκών θα ισχύει κυρίως για τις πολυεθνικές, οι οποίες διαθέτουν πολύπλοκους συνδυασμούς μετοχολογίων.

Το έβδομο είναι η καθιέρωση της «Καλύτερης Εκτίμησης» των Τεχνικών Αποθεμάτων. Ο κάθε Κίνδυνος θα υπολογίζεται ιδιαίτερα μια φορά το χρόνο και τα Κεφάλαια που θα απαιτούνται θα συμπληρώνονται με βάση μια μέση τιμή της παρούσας Αξίας σε συνδυασμό με το περιθώριο Κινδύνου που θα ισχύει για κάθε Κίνδυνο.

Το όγδοο «Αγκάθι» είναι ο διαχωρισμός τωνΕλάχιστων Εγγυητικών Κεφαλαίων χωριστά για τον Κλάδο Ζωής και τον Κλάδο Ζημιών, που θα ισχύουν αθροιστικά αν μια Εταιρεία προσφέρει και τους δύο Κλάδους.

Μια προτεινόμενη λύση, αν πραγματικά ο ιδιοκτήτης της είναι ρεαλιστής και ισορροπημένος, είναι να κάνει μια αυστηρή απογραφή της οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται, ακόμα και να πληρώσει το μεγάλο κόστος που απαιτούν οι μεγάλες Εταιρείες Ορκωτών Λογιστών. Στη συνέχεια να ξεκινήσει μια εκκαθάριση του χαρτοφυλακίου του, ακόμα και αν αυτό μειωθεί στο μισό του σημερινού, και να αρχίσει να ψάχνει για μια μεγάλη Εταιρεία να το παραδόσει εντελώς… δωρεάν, εφόσον τα ανοίγματά του θα μπορούν να ισορροπήσουν σε 1-2 χρόνια από την εταιρεία που θα το δεχτεί. Επίσης να διαπραγματευτεί να διατηρήσει το ρόλο του Μεσίτη ή του Πράκτορα, χωρίς προμήθειες για όσο διάστημα θα χρειαστεί η εταιρεία να του καλύψει τα απαιτούμενα Αποθεματικά ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος από αυτά. Να φροντίσει βέβαια να εξασφαλίσει ένα ποσό που θα του επιτρέψει να ζήσει αξιοπρεπώς για 1-2 χρόνια.

Πηγή: Insurancedaily